(ქიზიყ.) ვაზის პწკალი, ულვაში (დიალექტ., 607). ◊ (ქიზიყ.) მცირე ტალახი, რომელიც ფეხსა და ეტლის თვალს ეკვრის პატარა ავდრის შემდეგ(ს. მენთეშ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. More…
(ქიზიყ.) გუთნის ნაწილი: სავარცხელზე ანუ ხმალაზე წინ აკრული რკინა, უწინ ხე სცოდნიათ (ს. მენთეშ.). See also: სავარცხელი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
(ქიზიყ., იმერ.) საღამოს, მზის ჩასვლის შემდეგ ცაზე რომ მზის შუქი რჩება წითლად (ს. მენთეშ.); მზის ჩასვლისას უკანასკნელი ალისფერი სხივები (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. More…
(ქიზიყ.) 1. მუშა ხელი ოჯახში. დიდი ოჯახის გაყრის (გაყოფის) დროს ფული და ქერი იყოფოდა მკლავზე, უძრავი და საქონელი - ძმაზე, ხოლო პური - სულზე, ე. ი. მჭამელზე და სხვ.; 2. წისქვილის ჩარხის More…
(ქიზიყ.) მკლავზე წამოსაცმელი პაიჭი,- ყანის მკის დროს იციან კაცებმა, რომ ხელი ნამჯამ არ გახეხოს (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
(ქართლ.) სიმწიფისას მზისაგან ფერის მოჭირება (შ.ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
to main page 
top of page