ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჴ ჸ
მა მბ მგ მდ მე მზ მთ მი მკ მლ მნ მო მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მჭა მჭვ მჭი მჭკ მჭლ მჭრ მჭყ
selected terms: 22
 1 2 Next >>
 page 1 of 2
მჭად-ი
(გურ., იმერ., ქართლ., კახ.) სიმინდის პური; პური სიმინდისა, ფეტვისა და მისთ. (საბა; ნ. ჩუბ.; დ. ჩუბ.; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
მჭადა
(ქიზიყ.) თხილის, კაკლის, იფნისა და მისთანათა ყვავილი (ს. მენთეშ.). ◊ (ქართლ., ქიზიყ., კახ.) თუთა, თუთის ხე (ა. მაყ.). ◊ (ქიზიყ., იმერ.) სოკოა ერთგვარი (ს. მენთეშ.; ა. More…
მჭადა-მჭადა
(გურ.) მცენარეა ბალახეული (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭადიო, მჭადო, ჭადო
(იმერ.) მჭადა სოკო (ა. მაყ.). See also: მჭადა 3 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭადპურა
(ქიზიყ.) ნახევარი ხორბლის ფქვილისა და ნახევარი სიმინდის ფქვილის პური (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭაყე
(ქიზიყ.) მჭახე, ძალიან მჟავე (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭახე
(აჭარ.) მკვახე, უმწიფარი (პ. ჯაჯან.). ◊ (გურ.) 1. მკაფიო ხმა; 2. მეტისმეტად მჟავე, ძალიან მჟავე (ა. ღლ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
მჭვე
(ლეჩხ.) მდარე ხარისხის პურეული იყო. მარცვალს შინაურ ფრინველებს აჭმევდნენ, ჩალისაგან კი სახლის სახურავს ამზადებდნენ (მ. ალავ., ოკრიბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: More…
მჭიდავ-ი
(მთიულ.) ღონიერი, ძლიერი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭივანა, ჭივანა
(მოხ., ფშ., ხევსურ., მთიულ., თუშ.) ჭყიპანტა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭიკა
(ლეჩხ.) ჭინკა (მ. ალავ., 2). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭირავობა
(გურ.) მონადირე ძაღლის ან ფრინვლის უნარი ნადირის ან ფრინვლის დაჭერისა (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭკემარა
(ფშ.) თავცეცხლა, მცენარეა (ა. მაყ.); ბირკა (ა. ჭინჭარ., ფშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭკნავ-ი
(აჭარ.) See also: ჭნავი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭკნარა
(ქიზიყ., იმერ.) ყურძნის ჯიშია ერთგვარი (ს. მენთეშ.; ლ. ლეჟ., 63). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭლაკვ-ი
(მთიულ., რაჭ.) ჭლაკვი; ერთგვარი საჭმელია (ა. მაყ.; შ. ძიძ., 210). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭლეურ-ი
(მთიულ.) შესახვევი ბევრი ძნა (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭრე
(ქიზიყ.) მჭრელი, ბასრი (დიალექტ., 607). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭრელ-ი
(ფშ.) მახრა, ბოსტანა (ვაჟა, II, ა. შან.; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მჭრინავ-ი
(ფშ.) ბულბული (თ. რაზიკ.,; ი. ქეშიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
1 2 Next >>
 ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9