მა მბ მგ მდ მე მზ მთ მი მკ მლ მნ მო მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მხა მხდ მხე მხვ მხი მხლ მხნ მხო მხრ მხუ მხჳ
selected terms: 20 page 1 of 1
მზიურა
(იმერ.) მზესუმზირა, საათა (ა. მაყ.). See also: მზემაქცია, ზემაქცია =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მხალთალგამა
(აჭარ.) See also: ძირა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მხართბალიშ-ი
(კახ.) ბავშვის ბეჭებქვეშ დადებული პატარა ბალიში აკვანში (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მხარწითელა
(გურ.) ფრინველია ერთგვარი (კ. გვარ., 949). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მხდალ-ი ცხენ-ი
(მთიულ.) ჭაკი ცხენი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მხევარა
(ფშ., ხევსურ., მოხ., მთიულ.) ხვართქლა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მხვეველ-ი
(მთიულ.) ძნის შემკვრელი, მეძნაური (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მხვევრა
(ფშ.) ამხვევი მცენარენი (თ. რაზისკ., "ივერია", № 133, 1900; ი. ჭყონ.). =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
მხვეწარ-ი
(მოხ.) მლოცველი, ვინც ხატს შესთხოვს, ეხვეწება რასმე (დიალექტ., 562). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მხვიარა
(ქიზიყ.) მცენარეა, თავისით რომ ვერ დგას და სხვა რამეს (ხეს, კედელს) ეჭიდება პწკლით და ისე ადის მაღლა (ს. მენთეშ.). See also: პწკალი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
მხვრიშე
(მთიულ.) 1. მარცვლოვანი ერბო; 2. მსხვილად დაფქვული (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მხლოვანა
(მთიულ.) ცომში გახვეული დაკეპილი მხალი, მხლის "ხაჭაპური" (დიალექტ., 568); ცომში გამომცხვარი ხაჭოშერეული მხალი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
მხნავ-ი
(რაჭ., ხევსურ.) მხვნელი, ვინც ხნავს (დიალექტ., 686; ს. მაკალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მხოლაგობა-ჲ
(თუშ.) არშიყობა; მ ხ ო ლ ა გ ო ბ ე ნ არშიყობენ (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მხრალ-ი
(კახ., ქიზიყ.) ხრალი, ხის (თუთის, კაკლის, ლაფნის, აკაკის ან თელის) ნორჩი შტოების ქერქი, რომელსაც თოკივით გრეხენ და ვაზის რქის ჭიგოზე მისამაგრებლად იყენებენ (ნ. ჯოხ., 59; ს. მენთეშ.; More…
მხრეულ-ი
(მთიულ., გუდამაყრ., ქსნის ხეობ.) ერთი მუშის მიერ ზოლად გატანილი სათიბი ან ყანა (ე. ვირსალ.); ერთ რიგზე გათიბული ბალახი (ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: More…
მხრიან-ი
(თუშ.) მნიშვნელოვანი რისამე მომასწავებელი (ი. ბუქურ., 134). ◊ (ფშ.) ლაშარის ჯვრის ეპითეტია (ვაჟა, II, ა. შან.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
მხრიშე
(მოხ.) ხორკლებიანი (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მხუხავ-ი
(ქიზიყ.) მშუშხავი, დამწველი, მწარე (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მხჳმე
(მოხ.) მსხვილად დაფქვული (ო. ქაჯ.). ="მ ხ ჳ მ ე დ უნდა დავფქო." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9