(თუშ.) შეშის ტვირთი, რასაც კაცი წამოიკიდებს (თ. უთურგ.); სვილის, ჩალის რამდენიმე კონა ერთად შეკრული (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
(მთიულ) ბერწი ძროხა, რომელიც მეორე წელსაც არ მოიგებს. რამდენ წელსაც არ მოიგებს, იმდენი წლის ნაბერწალია (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
(ფშ.) ჩაბეჭილი, ბეჭით ჩაკეთებული (ვაჟა, IV, ა. შან.); გულიანად გაკეთებული (ვაჟა-ფშ. მც.ლექსიკ.). See also: ბეჭი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
(ლეჩხ.) დამუშავებული მიწა, ნასიმინდარი, რომელზედაც პურეულს თესავენ (მ. ალავ., 2). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page