ნა ნგ ნე ნი ნო ნუ ნქ ნჩ ნწ ნჯ
ნა ნაა ნაბ ნაგ ნად ნავ ნაზ ნათ ნაკ ნალ ნამ ნან ნაო ნაპ ნაჟ ნარ ნას ნატ ნაუ ნაფ ნაქ ნაღ ნაყ ნაშ ნაჩ ნაც ნაძ ნაწ ნაჭ ნახ ნაჯ ნაჰ ნაჴ
selected terms: 24 page 1 of 2
ნაგაბარ-ი
(ხევსურ.) ნაგლეჯი, ნაფლეთი (ა. შან.); საქონლის საკრავების ნარჩენები ან საერთოდ რისიმე ნაგლეჯ-ნამუსრევი (ა. ჭინჭარ., 286). =„მაგას რო დავხკრა ბუჩაი, დ ა უ ნ ა გ ა ბ რ ა ს ტანიო, მაგის More…
ნაგაზ-ი
(აჭარ.) სალანძღავი სიტყვაა - ნაშიერი; ჩ ე მ ი ნ ა გ ა ზ ი ჩემი ნაშიერი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგალ-ი
(ფშ.) წყლისაგან გაცვეთილი კლდე, დაგლილი (თ. რაზიკ, „ივერია“, № 134, 1900; ი. ჭყონ.). ◊ (ფშ.) ნათელი, ე.ი. რომელიც თელეს (ვაჟა, 1, 1946, ა. შან.). ◊ (მოხ.) ნატანჯი, ბევრი More…
ნაგალა
(ფშ.) პატარა ტანისა, სუსტი, ჩია (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგალნუგალ-ი
(ქიზიყ.) See also: ნაგალი 4 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგანძარ-ი
(ზ. აჭარ.) ოხერი, ნაოხარი, ტიალი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგარ-ი
(თუშ.) ოდნავ შესამჩნევი ნაკვალევი თოვლზე (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგახტან
(ინგილ.) (სპ.-აზერბ. nagahdan) უეცრად, უცებ (დიალქტ., 621). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974
ნაგებ-ი
(ხევსურ.) სახლი აშენებული (ა. ჭინჭარ., 279). =„შუაღამისას იძახეს : „ჯუთას დაეცნეს ბანთაო.“; „ნ ა გ ე ბ ი ქურსიკაისა ცეცხლის მაივლებს ალსაო.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ნაგევ-ი
(მოხ.) ნეხვი, ნაგავი (დიალექტ., 562). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგელარ-ი
(ფშ.) გათელილი, გაქელილი (ი. ქეშიკ.; ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). =„თივა, მთიბლების ნათიბი, ირმების ნ ა გ ე ლ ა რ ი ა.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ნაგერა, ნაგერა-ი
(ოკრიბ.) ბიჭა-ბიჭა, ვაზის საკვირტე მუხლში ამონაყარი ზედმეტი ყლორტი; სიმინდის უვარგისი ღეროები - დედა ღეროს ძირთან ამოსული (მ. ალავ.). ◊ (გურ.) ანაგერაი, აღებულ ყანაში (სიმინდის More…
ნაგერალა-ი, ნაგერალა
(ქიზიყ., ზ. აჭარ.) დაუთესავად, შარშანდელ ნათეს მიწაზე თავისით ამოსული მცენარეულობა (ს. მენთეშ.); წინაწელს ნათეს მიწაზე დაუთესასვად ამოსული მცენარეულობა : კარტოფილი, გოგრა, კიტრი და სხვ. (შ. More…
ნაგვარალა
(ლეჩხ.) მცენარეა ბალახეული (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგვეხა-ი
(გურ.) დიდი ნატეხი მჭადის ან პურისა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგვირალა
(ლეჩხ.) გვირილა, ანაგვირილა, მცენარეა (ა. მაყ.). See also: ნაგვარალა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგზავ-ი
(გუდამაყ.) ნაგზური (დიალექტ., 573). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგლია
(ქართლ.) ნამლევა, მოლეული (მ. მესხ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგორ-ი
(ოკრიბ.) ღომის ყანის გასათოხნი ნაწილი (მ. ალავ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაგრ-ი
(გურ.) მოყანების დროს კიდეებში გრძლად მიყრილი ნაფოცხი და ბუჩქნარ-ჩირგვები (გ. შარაშ.). ◊ (აჭარ.) ჯაგით, ეკალ-ბარდითა და ძეძვით დაფარული ადგილი (შ. ნიჟარ.). ქართულ კილო-თქმათა More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9