(გურ., იმერ.) ბურვაკი, წამოზრდილი გოჭი (ე. ნინ., I, თ.კიკვ.; ს. ჟღ.; ვ.ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ფშ.) ადგილი, სადაც ზვავი ჩამოწოლილა და ამშრალა (თ. რაზიკ., „ივერია“, № 134, 1900; ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქიზიყ.) ხნულის შუაგულში ორი ერთმანეთს მიწოლილი კვალი (ს. მენთეშ., დამ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ., მოხ., ინგილ., თიან., ქიზიყ.) ნამცხვარია ერთგვარი, რძესა და ერბოში მოზელილი და კვერცხწასმულიო (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.; ა. ყაზბ., III, შ. ძიძ.; დიალექტ., 621; 599; ს. მენთეშ.). More…
to main page 
top of page