(ქიზიყ.) ქვის კედელში დატანებული სქელი ფიცარი ან თხელი კოჭი, რომ კედელი გადააბას, შეკრას და არ გაიბზაროს (ს. მენთეშ.); სათხეპელი (ნ. ჩუბ.); სათხეპელი, სართხმელი, ძელი კედელში დატანებული (დ. More…
(ფშ.) ის, ვინც ლახეს, თელეს (ვაჟა, l, 1946; ა. შან.); უწმინდური ადგილი, ისეთი ადგილი, სადაც დედათწესიან ქალებს უხდებათ ყოფნა ან სიარული. ამ ადგილებში ხატის მსახურებმა არ უნდა გაიარონ More…
(ფშ.) მებოსლე ქალის ნადგომი, ნავალი ან ხელმონაკიდი (დიალექტ., 593). See also: ნალახი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ., აჭარ., ლეჩხ.) სასიმინდე (ე. ნინ., I, თ. კიკვ.; ს. ჟღ.; ა. ღლ. გურ.; დიალექტ., 659; 678); საღომე სახლი, ფაცხა (საბა; დ. ჩუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(ლეჩხ.) პირუტყვის ნაზამთრი ბეწვი, გაზაფხულზე რომ სცვივა. (მ. ჩიქ.; მ. ალავ.,1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ., მოხ., ქიზიყ., ქსნის ხეობ., ზ. იმერ.) ურმის მისაბმელი ხე ან ფიჩხის კონა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); ჩ ე მ ო ნ ა ლ ო ო ჩემო ნათრეოო (ა. ღლ.); ა. ყაზბეგის განმარტებით : „ურემზე More…
(ქართლ.) 1. ძველი ნახშირი; 2. ცხენის ძველი ნალისაგან გაკეთებული ნალები ხარ-კამეჩისათვის ( კირიონი); ქართული ცხენის ნალი (თ. რაზიკ., „ივერია“, №134, 1900, ი. ჭყონ.). =ქართულ More…
to main page 
top of page