ნა ნგ ნე ნი ნო ნუ ნქ ნჩ ნწ ნჯ
ნა ნაა ნაბ ნაგ ნად ნავ ნაზ ნათ ნაკ ნალ ნამ ნან ნაო ნაპ ნაჟ ნარ ნას ნატ ნაუ ნაფ ნაქ ნაღ ნაყ ნაშ ნაჩ ნაც ნაძ ნაწ ნაჭ ნახ ნაჯ ნაჰ ნაჴ
selected terms: 17 page 1 of 1
ნაქაშურებ-ი
(ქიზიყ.) ჭამის დროს ტუჩებზე გადმოდენილი ნაჭამი. ზოგს ლაპარაკის დროსაც ემართება : ქაფი გადმოსდის.(ს. მენთეშ.). =„ნ ა ქ ა შ უ რ ე ბ ი გადმაჲდის პირიდან.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
ნაქაჩ-ი
(იმერ.) სახარჯო ღვინო, ყურძნის დაწურვის შემდეგ დარჩენილ ჭაჭას წყალს დაასხამენ და ჩაასხამენ ქვევრში, ასე მიღებულ ღვინოს ნაქაჩი ჰქვია.(ლ. ლეჟ., 72; ბ. წერეთ.). See also: ნაქაჯი =ქართულ More…
ნაქაჯ-ი
(ქართლ.) See also: ნაქაჩი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაქეთ-ი
(მთიულ.) ნამგლის სალესავი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაქერალ-ი
(თუშ.) ქერნაჭამი (ი. ბურუქ., 134). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაქეფჩარა
(იმერ.) ლობიოს, სოიოსა და მისთ. გამონაფშვენი პარკი, გამობეგვილი ცარიელი პარკები, ნაჩურჩი (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ნაქვახა-ი
(გურ.) ზრდაში ჩამორჩენილი წიწილა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაქვეტო
(ქვ. იმერ.) See also: ნაქოტა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაქიჩარ-ი
(მთიუ;, გუდამაყ.) ნაჩლიქარი (ე. ვირსალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაქნარ-ი
(გურ.) 1. ნამოქმედარი, გაკეთებული. : 2. გადატ. ტანადი, კარგი შესახედავი (გ. შარაშ.). =მუქარა : „კი გიზამ ნ ა ქ ნ ა რ ს, რომ გეკადრება, იმისთანას!“.; „კაი ნ ა ქ ნ ა რ ი ა!“ =ქართულ More…
ნაქოლავ-ი
(ლეჩხ.) სიმინდის წინწანარეკი მსუბუქი მარცვლები (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაქონ-ი
(ფშ.) უბრალოდ დაყრილი ქვით ამოყვანილი (ვაჟა, I, ა.შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაქოტა
(ქვ. იმერ.) სიმინდის ფქვილის გაცრის შემდეგ დარჩენილი ნაწილი. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაქურჩალე
(ლეჩხ.) სიმინდის ფუჩეჩი და გული, რომელზედაც მარცვლებია დამაგრებული (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნაქურჩელ-ი
(ინგლ., იმერ.) სიმინდის მარცვალგაცლილი ტარო (მ. ჯან.); ნაქურჩალი, მარცვალგაცლილი ტარო (ი. ქავთ.). See also: ნაგულა, ნაკატო, ქურჩალა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ნაქუჩ-ი
(ქართლ., იმერ.) უმარცვლო სიმინდის ტარო. (თ. რაზიკ., „ივერია“, № 134, 1900; ი. ჭყონ.); გაფშვნილი ტარო. ნაქურჩალე (მ. ალავ., ედ. კლდ. ლექსიკ.). =„მოწყენი უჯდა ბუხარს და ნ ა ქ უ ჩ ი ს ცეცხლს More…
ნაქც-ი
(ხევსურ., მოხ.) მეორედ გაპარსულო ბატკანი (ს. ჭინჭარ.), 252); გაზაფხულზე ნაპარსი მატყლი (დიალექტ., 563). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9