(თუშ.) ჭრილობა (ი. ბუქურ., 135; თ. უთურგ.). ◊ (ხევსურ.) ძაფი, რომელსაც საქსოვად იყენებენ (ქიზიყ.) (ა. ჭინჭარ., 257). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(ქიზიყ.) ყაჭი, რაც გამოუვა აბრეშუმის ჭიის პარკს ამოხვევის შემდეგ. (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ფშ., ხევსურ.) კრიჭა, ნაველა წისქვილისა (ვაჟა, I, ა. შან.); ხის პატარა ღარი, რომლის ჴუმბურს ქვემოდან აქვს აკრული. ჴუმბურიდან (ხვიმირიდან) ნაჭლიკაზე გავლით მიდის საფქვავი წისქვილში (ა. More…
(ფშ., თუშ.) შემოკრული იარაღისაგან დარჩენილი ნაშთი (ვაჟა, I, ა. შან.); ჭრილობა (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) აბრეშუმის ჭიის დაუსრულებელილ, რბილი, უვარგისი პარკი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page