ნა ნგ ნე ნი ნო ნუ ნქ ნჩ ნწ ნჯ
ნობ ნოგ ნოვ ნოთ ნოი ნოლ ნოჟ ნორ ნოს ნოტ ნოღ ნოყ ნოშ ნოხ ნოჯ ნოჴ
selected terms: 25 page 1 of 2
ნობ-ი
(ლეჩხ.) პირუტყვისათვის დასალევი კოდი წყაროზე (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნობათ-ი
(ქიზიყ., თუშ.) (არაბ..-აზერბ. Нобa.) ჯერი, რიგი. დიდ ოჯახებში რძლებსა აქვთ ნ ო ბ ა თ ი შემოღებული : ერთ დღეს ან ერთ კვირას ერთი დიასახლისობს, მეორე დღეს ან კვირას - მეორე და ა.შ. (ს. More…
ნობეთობა
(რაჭ.) მწყემსების მორიგეობა. („კომუნისტი“, ¹ 294, 1967). See also: ნობათი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნოგბარ-ი
(ქიზიყ.) See also: ნუგბარი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნოგრო
(გურ., იმერ.) ჯიში შინაური პირუტყვია და ფრინველისა. (ი. ჭყონ.; ა. ღლ., გურ.). See also: მგრო, ნეგრო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ნოვა
(ოკრიბ.) თეთრი ყურძენი იყო, უგემური, გადაშენდა (მ. ალავ., წყალტუბოს რ., გვიშტიბი). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნოთა, ნოთია/ე,-ი
(იმერ., გურ.) საღარი, შუბლთეთრი ცხენი (ი. ჭყონ.; ს. ჟღ.). See also: კიაფი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნოინ-ი
(გურ.) სასიმღერო გასაღებია (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნოლ-ი
(გურ.) წყლის პირი საყანე მიწა, წყლისაგან ახალმიტოვებული; ახალი ამწვანებული ბალახით შემკული (ი. ჭყონ.). ◊ (ქიზიყ., მთიულ.) ნორჩი; ნ ო ლ-ი ბ ა ლ ა ხ-ი ნათიბში ავდარზე ახალმოსული More…
ნოჟვა
(იმერ.) ჟონვა; გ ა მ ო ნ ო ჟ ა გამოჟონა (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნორდ-ი
(გურ.) ხის გადანაჭერზე სწორად ამოსული ლორთქი ღერო (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნოსტვა
(იმერ.) დანესტიანება (ვ. ბერ.). =„ამდენმა წვიმამ სიმინდი მ ო ნ ო ს ტ ა“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნოსტო
(გურ.) See also: ნოყო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნოტო-ნოტოდ
(გუდამაყრ.,თუშ.) თანდათანობით (ა. ბექ., 223); გაფანტვით (ს. მაკალ.); ნაწილ-ნაწილ, ჯგუფ-ჯფუგად. ითქმის ადამიანზე, საქონელზე (პ. ხუბ.). =„დასხდება ნ ო ტ ო და ნ ო ტ ო, შამომდენ არვინ არია.“ More…
ნოტო-ჲ
(თუშ.,ქიზიყ., მთიულ., ფშ.) ფარიდან გამოყოფილი ცხვირის ჯგუფი, ფარის ან ნახირის ნაწილი. გადატ. ადამიანთა ჯგუფი (ი. ბუქურ., 135; თ. უთურგ., ს. მენთეშ., ლ. კაიშ.); ცხოველების ან ფრინველების More…
ნოღა
(იმერ.) დაბალი, სილიანი და მსუქანი ადგილი, კარგი მოსავალი იცის(ვ. ბერ.). ◊ (ქიზიყ., ქსნის ხეობ.) პაჭუა ცხვირის წვერი, ზემოთ რომ აქვს აწეული. (ს. მენთეშ.; ვ. სომხიშვ.). ნიჯგო More…
ნოღირსა
(იმერ.) სასაფლაო, საიქიო (ი. ქავთ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნოღრო
(აჭარ.) ნიაღვარი (ზოტი, ქს. სიხარულიძე). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნოყლა
(ფშ.) ნორჩი, ახალნერგი მცენარე (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკი.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ნოყო
(გურ., იმერ.) ორმოში ჩამდგარი ლორწოიანი წყალი, ჭაობი, დამდგარი, ლორწომოდებული წყალი (ე. ნინ., I, II, თ. კიკვ.; ს.ჟღ.; ი/ ქვთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9