(გურ.) ვაზის ჯიშია ერთგვარი (კ. გვარ., 949). ◊ (ქიზიყ.) სასოფლოდ დატოვებული საძოვარი (ს. მენთეშ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(აჭარ.) პატარა ბადე, წამოგებული ორპოტიკა ჯოხზე მდინარის ნაპირას და ღელეში სათევზაოდ (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
(იმერ.) სარქველი (პ. ჯაჯან., IX, 259). See also: ოგრო, როგო ◊ (აჭარ.) წისქვილის ქვის მოყვანილობის ხე ან ქვა, რომელსაც სასიმინდის (ან სხვა ნაგებობის) ბარჯგებს ჩამოაცმევენ თავზე, More…
(გურ.) დიდი ვარცლი (გ. შარაშ.); ამოჭრილი მორი ხისა, ან ფიცრისაგან შეკერილი წყლის ბაკი, არყის გმოხდის დროს ხმარობენ (ს. ჟღ.); საძაღლე ჭურჭელი (საბა); გობა ძაღლისა (ნ. ჩუბ; დ. ჩუბ.). More…
(ხევსურ.) მიწის სათხრელი მოზრდილი წერაქვი (ა. ჭინჭარ., 277). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(თიან.) ორსული, ფეხმძიმე; ო რ ი ა ნ ა დ არის ფეხმძიმედაა (დიალექტ., 599; ლ. ლეონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქიზიყ.) დიდი ბოძი, თავი ორად აქვს გაყოფილი, განტოტებულია (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page