(აჭარ.) დიდი, მაღალი, ბრგე, ტანადი, მოქნილი ტანის ადამიანი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) გამუდმებული ნისლიან-წვიმიანი, ნესტიანი ამინდი. (გ. შარაშ.). See also: ჭყიჟორი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(კახ., ქიზიყ.) ვაზის ჯიშია, მოშავო ყურძენი იცის, მომჟავო გემო აქვს (ნ. ჯოხ., 57; ს. მენთეშ.; დ. ჩუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ქართლ.) მცირე გამონაჟღენთი. =„ჩემ საღვინეში არყის ჟ ღ ი ნ თ ი რომ გამოილევა, მეც დავილევი ხოლმე“ (გ. შატბერ., 84). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
(გურ.) სრესა; ა მ ო ჟ ღ ლ ე მ ა ს ა რ ე ც ხ ი ს ა აგდებულად, უგულოდ ან უღონოდ გარეცხვა (გ. შარაშ.). See also: ჟუჟღნა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
(ზ. იმერ.) ბევრი ხალხის თავმოყრა, თავისუფალი მოძრაობა რომ არ შეიძლება (ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(რაჭ.) ცოტათი სინათლე; ჟ ღ მ ო რ ე ღ ა მ ე უმთვარო, მაგრამ არც ნამეტანი ბნელი ღამე (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
to main page 
top of page