(ხევსურ.) საკლავი (ცხვარი), რომელსაც სოფელი საძოვრის ფასად ართმევდა მეცხვარეს (დიალექტ., 555). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
(მოხ.) ქვეშაგები : საბანი და ლეიბი (ა. ყაზბ., II, შ. ძიძ.; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქიზიყ.) ფარცხის სათვალე, საიდანაც გემრას ყრიან გარეთ. აქედან სინათლე და ჰაერიც შედის (ს. მენთეშ.). See also: გემრა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
(თუშ.) ქალის ქვედა საცვალი, იქსოვებოდა მატყლის ნართისაგან (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(კახ.) კეტი, რითაც ბეგვავენ მიწას საქვევრედ (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ხევსურ.) პატარა ჯოხი, რომელიც საჴვნივლის (გუთნის ) მჴრის წინა კიდეშია გაყრილი (ა. ჭინჭარ., 198). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
(ხევსურ.) კაცის პერანგის გულისპირი, რომელიც მოქარგულია (ს. მაკალ.; ა. ჭინჭარ., 265). ◊ (იმერ.) 1. კანაფისაგან მოქსოვილი უსახელო ზედატანი ჭიდაობის დროს ჩასაცმელად; 2. პერანგის ან More…
to main page 
top of page