(გურ.) ქათმის ფერხვის დღეს ოჯახის წევრები მხოლოიდ ქათმის თავს, კუჭს, ფილტვს, ფეხს ჭამდნენ და ამას ს ა კ ა კ ვ ა ვ ს ეძახდნენ (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
(გურ.) ყანის გაზიარებისას მოსავლის ნახევარს გარდა მოზიარე მეპატრონეს ზედმეტად მოსავლის ნახევარს გარდა ორ მანეთს ფულად აძლევდა და ამას ს ა კ ა ო ს ეძახდნენ (ს. ჟღ.). =ქართულ More…
(რაჭ.) საპატიო სავარძელი ოჯახის უფროსისათვის (შ. ძიძ., 213); საპატიო სკამი, მოხარატებული, სახლის უფროსის, მოხუცის დასაჯდომად (დიალექტ., 687; ქეგლ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. More…
(თუშ.) კარების თავზე გადებული ხე, კარების ზედა ჴიდი (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(აჭარ.) ბუხარში განზე გადებული ხე (ფიცარი), რომელზედაც საქვაბე ჰკიდია (შ. ნიჟარ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(რაჭ.) კერის ის მხარე, სადაც მხოლოდ მამაკაცები სხდებოდნენ (დიალექტ., 687). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(თუშ.) სპილენძის დიდი ორყურა ქვაბი, რომელსაც კეტს გაუყრიან და ისე მიაქვთ (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ხევსურ.) კარის უკან კედელში დატოვებული ღრმა ხვრელი (ა. ჭინჭარ., 281). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page