სა სე სვ სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სწ სხ
სა? საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საო საპ საჟ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჰ საჲ საჴ
selected terms: 30 page 1 of 2
სალ-ი
(ხევსურ.) See also: სამყვრე =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალა
(ქიზიყ.) ბრტყელი მრგვალი რიყის ქვა სალაობის სათამაშო (ს. მენთეშ.); ბრტყელი ქვა სამღერელი (საბა); თხელი და მრგუალი ქუა სასროლი ვეგთა და მისთანა თამაშობაში (ნ. ჩუბ.; დ. ჩუბ.). (რაჭ.) More…
სალაგა
(ქსნის ხეობ.) გამოუცდელი, ახლად დამწყები ისეთი საქმისა, რაც ჯერ არ იცის(ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალაგმე
(ქვ. იმერ.) წისქვილის ღარში წყლის გადასაკეტი (ზ. ჭუმბურ., 283). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალაკა/ე,-ი
(გურ.) ადგილი; ამ ს ა ლ ა კ ა ი ამ ადგილას (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალანჩა
(ლეჩხ.) მაგარი ტკეჩი სალასტოს ჩონჩხისათვის (მ. ჩიქ.). See also: ტკეჩი, სალასტო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალაობა
(ქიზიყ., მთიულ., ,თუშ.) სალის თამაშობაა (ს.მენთეშ.; ს. მაკალ.; მთიულ.; თუშ.). See also: სალა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალაპოტ-ი
(ლეჩხ.) საბორგავი (მ. ალავ., 2). =„რამ ააწრიალა, რა ს ა ლ ა პ ო ტ ი ოუტყდა?!“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალაჟა-ჲ
(ინგილ.) მკვდრის ასაწევი კიბე-კუბო (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალასტიკონ-ი
(გურ.) კოხტა, ჯავარიანი კაცი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალასტო
(ლეჩხ.) გოდორი (ვ. ბერ.); სიმინდის საზიდავი გოდორი; ჩადის ოთხი ბათმანი (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალაურ-ი
(გურ.) ვინმეს ფარშემო ტრიალი და ზრუნვა მისთვის, მოფერება; უ ს ა ლ ა უ რ ე ბ ს უვლის (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
სალაჯა-ჲ
(ინგილ.) (салача.) საკაცე, ჯალამბარი. (გ. იმნ.) See also: სალაჟაჲ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალაჸ-ი
(თუშ.) ბრტყელი, მოგრძო ან მრგვალი ქვა, რომელსაც ისვრიან ბავშვები გილძაობის დროს (პ. ხუბ.). See also: გილძაობა-ჲ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
სალბა-ჲ
(ინგილ.) კეტი (გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალბო
(ფშ.) საცხი, ჭრილობის მოსაშუშებელი, სალბუნებელი (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალდა
(რაჭ., იმერ.) წალიკა, წითელი წალიკა, მცენარეა. (ა. მაყ.). See also: სარდალა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალეველ-ი
(ქართ., ზ. იმერ.) ზამთრისთვის შენახული სურსათი, სურსათ-სანოვაგე (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალეთხე
(ფშ.) საკიდლის ჯოხი (ს. მაკალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სალეჟრობო
(გურ.) საყანე მიწის ბე (ი. ჭყონ.; ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9