სა სე სვ სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სწ სხ
სა? საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საო საპ საჟ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჰ საჲ საჴ
selected terms: 43 page 1 of 3
სანა
(ზ. იმერ.) See also: ისარნა1 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სანაგრამოე
(ხევსურ.) ორი ცალი მორკალული ხე, რომლებსაც დოლაბს გარშემო შემოუწყობენ, რათა ფქვილი არ გადაცვივდეს (ა. ჭინჭარ., 209). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
სანათ-ი
(ინგილ.) ქორაფისა და სხვ. ხეების ხმელი ტოტების ნამტვრევები, ფიჩხი (მ. ჯან., 94; ა. შან., 351). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
სანათლის-ი
(ლეჩხ.) ლამპარი, სანათური საზოგადოდ (მ. ალავ., ზეპირსიტყვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სანაკადლო
(ქართლ.) ადგილი, საიდანაც ნაკადელი მიჰყავთ მოსარწყავ ნაკვეთში. =„მთელი დღეა ს ა ნ ა კ ა დ ლ ო ზ ე ვზივარ, წყალს ვის დავანებებ“ (გ. შატბერ., 90). See also: ნაკადელი ◊ (ქართლ.) More…
სანაკვეთო ყანწ-ი
(ხევსურ.) დიდი ყანწი, ქეიფის დროს „არაყგაწირულ“ კაცს ამ ყანწით ასმევენ (ა. ჭინჭარ., 218). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სანამალეო
(რაჭ.) გათხოვილ ქალთა წესჩვეულებრივი ცერემონიალი ოჯახის გასამრავლებლად (შ. ძიძ., 21). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სანაპირო
(კახ.) აბრეშუმის ჭიის ლასტის გარშემო შემოლაგებული ცახი(ა. მარტ., გ. ინ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სანარე
(ქართ.) პურის ყანის სამარგლი იარაღი (ე. ბაბუნ., 273). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სანარცხ-ი, სახელნარცხზე
(ზ. იმერ.) ტაშტისგვარი თიხის ჭუჭელია (ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სანარწყალ-ი, სანარწყულ-ი
(ქართლ., ზ. აჭარ., მესხ.) ადგილი ბოსელში, სადაც ნეხვს მოაგროვებენ (თ. რაზიკ., „ივერის“,№138, 1900; ი. ჭყონ.); ბოსლის შუა ადგილას სიგრძივ გაღარული ნაწილი, რითაც ნეხვი გააქვთ (შ. ნიჟარ.); More…
სანარწყულ-ი
(ფშ.) See also: სანარწყალი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სანასკო
(ხევსურ.) სანასკვო, ნასკვის გამოხსნა : მოსისხლეთა შერიგების წესია (ს. მაკალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სანაქსელა
(იმერ.) საქსელავი ჯოხი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სანაღბე
(გუდამაყ.) ნაღების ჭურჭელი (ა. ბექ., 223). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სანაყელ
(ინგილ.) ფილთაქვა. (მ. ჯან.). See also: ფილი 4 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სანაყრე
(ფშ.) კუჭი (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სანაჩხატ-ი
(მოხ.) სახურავის მილიდან ჩამოსული წვიმის წყალი (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სანაცურა
(ფშ.) კერის პირას იატაკზე დაფენილი ცხვრის ტყავი ან ქსოვილის, ნაბადის ნაჭერი. მასზე ფეხმორთხმით სხდებიან ქალები (ი. ქეშიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
სანაწეო
(ფშ.) ნეფე-დედოფლისათვის განკუთვნილი მისალოცი, საჩუქარი (ს. მაკალ.; ი. ქეშიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9