(ფშ.) სავათი, წეროს მსგავსი მაღალფეხებიანი და გრძელყელიანი ფრინველია, ჭამენ (ვაჟა, I, 1946, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ხევსურ.) უპატრონო სათიბე, რომლის თიბვა ყველას შეეძლო, ვინც დაასწრებდა (ა. ჭინჭარ., 223). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(თუშ.) დასაკლავად გასუქებული პირუტყვი. შდრ. : ძვ. ქართ. უ ს ხ-ი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ.) 1. ორხელა ან ოქოქა, რომლითაც ანეულს ხნავენ - ოშავენ; 2. ხელმეორედ სახნავი ანეული (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. More…
to main page 
top of page