(ქიზიყ.) სოფლის ახლოს მარჯვედ მდებარე ადგილი, სადაც გადის სოფლის შინაური ცხოველი და ფრინველი : ინდაური, ბატი, ღორი, ურმის საქონელი (ს. მენთეშ.). ◊ (თუშ.) ხის სამანი. (თ. More…
(გურ.) წისქვილის ნაწილია. ჩიბაზე მიმაგრებული ჯოხი, რომელიც ქვაზეა დადებული და მოძრაობს (ს. ჟღ.). See also: ჩიბა 2 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
(გურ., ლეჩხ.) ხის პატარა ზარი, რომელსაც ხბოსა და სხვა საქონელს შეაბავენ ყელზე, რომ მწყემსს არ გაუჭირდეს ღრე-კლდეებში მათი ძებნა (ი. ჭყონ.; ს. ჟღ.; მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა More…
(მესხ.) სანამ; ს ა რ ა მ დ-ი სანამდე, ვიდრე (დიალექტ., 652). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) ჭკვიანი, გონიერი, მიმხვდარი; კარგი მოლაპარაკე. =„აი ბაღანი ნამეტარი ს ა რ ა მ ი ტ ე ლ ი ა!“ (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
(მესხ.) ძლიერად წყევლა, შეჩვენება (ი. მაისურ.). =„წყევლის და ს ა რ გ ვ ლ ი ს თავის დამწვარ და დახრუკულ სვე-ბედსა.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
to main page 
top of page