(იმერ., ლეჩხ.) 1. ქეიფის დროს, თუ მსმელი ადგა შარდზე გასასვლელად, მას ჯარიმად ასმევენ ღვინოს, რომელსაც ს ა ტ ა ლ ა ხ ო ჰქვია (ვ. ბერ.; მ. ჩიქ.); 2. ფეხის ქირა (მ. ჩიქ.). =ქართულ More…
(გურ.) საკოხტაოსავით (გ. შარაშ.). =„ახლა ქალებს მუუწყიათ მოვის კაბა ს ა ტ ა ნ ტ უ რ ა ჲ; რავაც მიხვალ, ასე გეტყვის : რას მოსულხარ ასე ტყულაჲ.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
(ქიზიყ.) მსხვილი კეტი ფქვილისა და მისთ. ჩასატენად ტომარაში (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ.) გუთნის ნაწილი, საკვეთი. =„საჭრეთლით დახვრეტილი ხარ, არ გირევია ს ა ტ ე ხ ე“ (გ. შატბერ., 91). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(რაჭ.) სახლის თავის ხე, რომელიც ვაცაზეა დაყრდნობილი (ვ. ბერ.); სახლის თავხე, საქუდე („კომუნისტი“,№187, 1968). See also: ვაცა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
to main page 
top of page