სა სე სვ სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სწ სხ
სა? საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საო საპ საჟ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჰ საჲ საჴ
selected terms: 49 page 1 of 3
საფაიდო
(გურ.) სახეირო, სარგებლიანი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფანდარ-ი
(მოხ., მთიულ.) მთიდან შეკრული თივის დასაგორებელი ხელსაწყო (ო. ქაჯ.); თივის პატარა ზვინი. მთაში, სადაც სათარის ან ვალდახის გამოყენება ვერ ხერხდება, სახელდახელოდ დადგამენ პატარა ზვინს. შემდეგ More…
საფანდარა
(მთიულ.) See also: საფანდარი 1 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფანდრე
(ხევსურ.) See also: ჴოლნაბო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფანდურ-ი
(მთიულ.) ბალახი, რომელსაც ჩონგურს სიმებად უბამენ (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფარავ-ი
(ფშ.) საფარცხავი (ი. ქეშიკი.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფარებ-ი
(მთიულ.) ზარფუში(ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფართ-ი
(ფშ., თიან., თუშ.) ფიცრის კალაპოტია ახლად მოქსოვილი წინდის წამოსაცმელად და ფორმის მისაცემად („კომუნისტი“,№ 294, 1967); ს ა ფ ა რ ა-თ ი ჩითის კალაპოტი (ს. მაკალ.). See also: ჩითი More…
საფართხელა, შაფართხელა
(ხევსურ.) ხმიადის ფორმის, ოღონდ ცოტა უფრო მცირე ზომის პური (ა. ჭინჭარ., 212). See also: ხმიადა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფარჩხველ-ი
(ლეჩხ.) ფარცხი (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფარცხველ-ი
(ხევსურ.) თივის ასაღები, ასაკრეფი იარაღია. =„გაოჴრდა ცელი, ს ა ფ ა რ ც ხ ვ ე ლ იო თორმეტის მთიბლის სამყოფინიო“ (ა. ჭინჭარ., 226). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
საფაფ-ი
(იმერ.) See also: ლაფაფი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფაფე
(ხევსურ.) See also: სარევანი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფაფურ-ი
(იმერ.) კედელსა და სახურავს შუა დარჩენილი ცარიელი ადგილი („კომუნისტი“,№ 294, 1967). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფაქიან-ი
(ლეჩხ.) სუსტი, ავადმყოფი, შეუძლო (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფევ-ი
(ფშ.) ჭურჭლის პირსაცობი, საცობი (თ. რაზიკ., „ივერია“,№ 138, 1900; ი.ჭყონ.; ვაჟა, I, 1946, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
საფეთქ-ი
(ოკრიბ.) See also: ფეთქი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფენ-ი
(რაჭ.) გადასახურავი, წასაბურავი, მიცვალებულის ჭირისუფლთათვის შემწეობის აღმოჩენა (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფერავ-ი
(კახ.) ჭიაფერა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საფერჴე
(მოხ., ფშ., თუშ., მთიულ., გუდამაყრ.) საჯდომი ცხენი (ო. ქაჯ.; ლ. ლეონ.; ი. ქეშიკ.; თ. უთურგ.; ე. ვირსალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9