სა სე სვ სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სწ სხ
სა? საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საო საპ საჟ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჰ საჲ საჴ
selected terms: 35 page 1 of 2
საქალე-ჲ
(თუშ.) ახლად დაბადებული ბავშვი მდედრობითი სქესისა (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საქალებო
(რაჭ.) კერის ის მხარე, სადაც მხოლოდ ქალები სხდებოდნენ (დიალექტ., 688). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საქალეთ-ი
(ქართლ., ქიზიყ., მოხ.) ქალები, ქალთა საზოგადოება (შ. ძიძ., ნ, კეცხ., პ. ხუბ.; ს. მენთეშ.; ა. ყაზბ.,I, II, III, შ. ძიძ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. More…
საქარ-ი
(იმერ.) საფარი. სხლტე ქარისაგან დასაფარავი (ვ. ბერ.). See also: საქრული =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საქარე
(ქიზიყ.) საკოჭედ მოსწორებული სახლის გვერდის კედლებზე, კოჭების მაღლა, ერთიმეორის პირისპირ პირამიდულად აყვანილი ცალპირი კედელი, რომელზედაც გადებულია სათავე. საქარეს უფარდებენ ქარის More…
საქაჩ-ი
(გურ.) მსხვილი ლურსმნის გაზი, მარწუხი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საქაჩველ-ი
(ზ. იმერ.) ჭაჭის საწური პრესი. (ბ. წერეთ.). See also: საქაჯავი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საქაჯავ-ი
(ქართლ.) ყურძნის საწნეხი ხელსაწყო. (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). See also: საქაჩველი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საქედავ-ი
(გურ.) ფიცრები, რომლებიც ფარავენ სახლის სახურავსა და კედლებს შუა დარჩენილ ღია ადგილს (. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
საქედურ-ი
(კახ., ხევსურ.) ტაბიკებს შუა ამოწეული, ამოზნექილი ნაწილი უღლისა (ა. მარტ., გ.იმნ.); ნაწილი უღლისა, რომელიც ხარს ქედზე ადევს (ა. ჭინჭარ., 198). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
საქვ-ი
(ჯავახ., მესხ.) See also: საქვე =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საქვაბე
(ლეჩხ.) ნაჭა, სხვენიდან ჩამოშვებული ჯაჭვი, ქვაბის დასაკიდი (მ. ჩიქ.; მ. ლავ.; ზეპირსიტყვ.; დიალექტ., 679). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
საქვაბე-ჲ
(თუშ.) ფარდული, სადაც სასოფლო ლუდის მოსახარში ქვაბი (ან ქვაბები) დგას (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საქვე
(მესხ.) საწოლი, ძველებური დიდი ტახტი (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საქიო-ჲ
(თუშ.) მეტიჩარა, პრანჭია (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საქლეშ-ი
(ქართლ. კახ.) გუთნის ნაწილია : რკინის ფრთა, რომელიც სანახევროდ ფარავს საკვეთელს, იცავს ადვილად დაზიანებისაგან ხმალსა და ფრთებს (დიალექტ., 642; ნ. ზუკაკ., ე. ხუციშ.; ქეგლ.). =ქართულ More…
საქმრეულ-ი
(მესხ.) ქმრის ნათესავნი, ქმრისეულნი (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საქნარ-ი
(ხევსურ.) რიგი, მიცვალებულის სულის მოსახსენებლად გაწეული ხარჯი (შ. ძიძ., ქრესტ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საქო
(ხევსურ.) ხის პატარა კასრი არდოტის ხეობაში (ა. ჭინჭარ., 217). See also: ჯიმური =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საქოკაჸებ-ი
(თუშ.) ორჩოფეხები; წოვ. ქ ო კ ფეხი (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9