სა სე სვ სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სწ სხ
სა? საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საო საპ საჟ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჰ საჲ საჴ
selected terms: 25 page 1 of 2
საცალო
(ქიზიყ.) ბაწრის ტომარა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საცდურ-ი
(მესხ.) საფრთხე, საშიშროება. =„ვართ ერთ ს ა ც დ უ რ შ ი“ (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საცერა
(ქიზიყ.) 1. საქმეზე გულდაუდობელი და თანაც მკვეხარა ადამიანი; 2. მეტსახელია კაცისა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
საცერელ-ი
(ფშ.) ცერზე გასაკეთებელი ლითონის რკალი, ჩხუბში სახმარი (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საცერულ-ი
(ქართლ., ხევსურ., კახ., ფშ.) ცერზე წამოსაცმელი (დიალექტ., 642); პატარა ცივი იარაღია ერთგვარი. (ა. ჭინჭარ., 305); მკის დროს ცერზე წამოცმული სათითური (გ. მაჭავარ., 288); ცერზე გასაკეთებელი More…
საცეხვარ-ი
(ზ. იმერ.) საცეხვი ჯოხი (ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საცეხველა
(ქართლ.) თოხმახი. (ი. ჭყონ.). See also: საცეხვარი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საცვეთ-ი
(გურ., ქიზიყ.) საძუგვის მაღალი საწვივე, რომელსაც ჩაქურა შარვლის ტოტის ზემოდან იცვამენ (ე. ნინ., I, თ. კიკვ.); შალის პაიჭი, შარვლის ტოტებს ინახავს, მწყემსებს აცვიათ მინდვრად (ს. მენთეშ.; More…
საცვეთებ-ი
(ქვ. იმერ.) ურმის ზესადგრის მსხვილი ნაწილი, ღერძთან შეხების ადგილი (ზ. ჭუმბურ., 285). See also: ზესადგარი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
საცივ-ი
(გურ.) წყარო (ვ. ბერ.; ს. ჟღ.; ა. ღლ.; გურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საცივო
(ჯავახ.) საცხოვრებელ სახლზე ჩრდილო მხრიდან მიდგმული ოთახი (დიალექტ., 649). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საციქველ-ი
(რაჭ., ზ. იმერ., გურ.) მათხოვრის მისაცემი შემწეობა (ვ. ბერ.); მეალილოეების ან მეჭონეების საჩუქარი (ბ. წერეთ.). ◊ (თუშ., ფშ., მესხ.) საოჯახო ინვენტარი : ტომარა, ჯამი, ხურჯინი და More…
საციქუელ-ი
(მოხ.) საოჯახო იარაღი და ჭურჭეულობა ერთად. (ო. ქაჯ.). See also: საციქველი 2 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საციცქარ-ი
(ლეჩხ.) მცირე მშრალი საჭმელი თავის შესაქცევად. =„ბოშს ხელში უჭირავს ს ა ც ი ც ქ ა რ ი - ყველი და ჭადის ნატეხი "(მ. ალავ., 2). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
საცნაურ-ი
(გურ.) ხელსაწყო, რომლითაც წისქვილს ააწყობენ ხორბლის წვრილად ან მსხვილად დასაფქვავად (გ. შარაშ.). ◊ (გურ.) გონება, შეგნება, აზრი; ს ა ც ნ ა უ რ ი ს შ ე შ ლ ა გონების დაკარგვა, More…
საცნაურა
(ხევსურ.) გამოცანა (ა. ჭინჭარ., 253). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საცორველა
(რაჭ.) რკინა, რომელზედაც წისქვილის ბორბლის ფეხი ბრუნავს (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საცოცხა-ი
(მოხ.) See also: სამახაი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საცრე
(ფშ.) ბაკი, საწველი (თ. რაზუკ., „ივერია“,№ 168, 1900). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
საცუარაჸ-ი
(თუშ.) გუდაფშუტა (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9