(გურ.) ბავშვის გასართობი, ჩხრიალა სათამაშო ან სხვა რამ ნივთი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(მოხ.) ხეზე ან კედელზე მისადგმელი კიბე („კომუნისტი“,№ 187, 1968). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქსნის ხეობ.) ადგილი, სადაც თიხას ზელენ ჭურჭლის გასაკეთებელად (ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ლეჩხ.) 1. ადგილი, სადაც ხეშისთავი, ანუ მეველე დგას და ნათესებში დაჭრილ საქონელს ამწყვდევს; 2. ნატურალური გადასახადი (პური, სიმინდი), რომელიც მეველეს გასამრჯელოდ ეძლევა წლიურად კომლიდან (მ. More…
(აჭარ.) ბოძი, გრძელი ხე, რომლის გარშემო გარკვეული წესით დააზვინავენ ჩალას (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page