სა სე სვ სთ სი სკ სლ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სწ სხ
სეა სებ სევ სეზ სეი სეკ სელ სემ სენ სერ სეფ სექ სეყ სეხ სეჲ
selected terms: 37 page 1 of 2
სეალკუდუმ-ი
(რაჭ.) შემაღლებული ადგილი (შ. ძიძ., 214). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სებებ-ი
(იმერხ.) (არაბ.-თურქ. sebeb) საბაბი, მიზეზი. =„დედეჲ სებები გემიხდა“ (ნ. მარი; შ. ძიძ., ქრესტ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
სებელ-ი
(ლეჩხ.) ვაზის ჯიშია (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სევა
(მოხ.) სუსხი (ო. ქაჯ.). =„ქუეღმაჲ შამადის და ცუდი ს ე ვ ა აქუ.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სევდოგარ-ი
(გუდამაყ.) (სპ.-თურქ.-აზერ. сөавдакар) სოვდაგარი, დიდვაჭარი (დიალექტ., 574). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სეზგ-ი
(აჭარ.) (süzgü) სპილენძის (ან სხვა ლითონის) ცხრილი, სუზგი (პ. ჯაჯან.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სეილ-ი
(ფერეიდნ.) (არაბ.-სპ. seyr) სეირი, სანახაობა (დიალექტ., 631). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სეინ-ი
(გურ.) საინი, თეფში (დიალექტ., 666). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სეირან-ი
(იმერ., გურ.) ფეხისალაგი (ვ. ბერ.); კუჭის მოქმედება (გ. შარაშ.); ფეხისადგილი. შდრ. : სეილი (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
სეკო
(იმერ.) სოკო (თ. ოქროშიძე, ჭოლევი). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სელ
(ინგილ.) შრატი, სველი (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სელ-ი
(ზ. აჭარ.) ბორბლიანი მარხილი - ორთვლიანი. (შ. ნიჟარ.). See also: ბოლოთრია =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სელგა
(ქართლ.) დიდი სეტყვა, ქარიშხალი წვიმითურთ. შდრ. : სელგაჰი (თ. სალარ., ალგ., 85). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სელგაჰ-ი
(ზ. აჭარ.) წყალდიდობა, მდინარეების ადიდების შედეგად ნათესებისა და ჭალების წალეკვა (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
სელშავ-ი
(ფშ.) მოცვი, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სემა-ჲ
(ინგილ.) (seme 'ბრიყვი') სულელი (დიალექტ., 622). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სემერ-ი
(აჭარ.) კრამიტის ყალიბი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სემსე
(აჭარ.) (semsiye) ქოლგა (პ. ჯაჯან.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
სენე
(ხევსურ.) რძის შესანახი სპეციალური ბინა ხევსურულ სახლში (ა. ჭინჭარ., 267); სახლის ნაწილი (ს. მაკალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
სენთ-ი
(გურ.) (არაბ.-თურქ. semt) ადგილმდებარეობის გარკვევა, გამოცნობა - რა მხარეს არის აღმოსავლეთ-დასავლეთი; დ ა ს ე ნ თ ე ბ ა მოსახერხებელი მხარე (გ. შარაშ.); ხერხი (ს. ჟღ.); ხერხი, უნარი, ალღო More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9