(გურ., ზ. აჭარ.) მაუდის საშარვლე, უფრო შავი ფერისა. (გ. შარაშ.; შ. ნიჟარ.) შდრ.: ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. See also: სკლატი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. More…
(ზ. იმერ., გურ., რაჭ.) მთლიანი ხისგან გამოჭრილი გრძელი სკამი, რომელსაც ცალ ან ორივე მხარეს ხის მუთაქა აქვს (ბ. წერეთ., ა. ღლ.; დიალექტ., 666); ძველებური ხის საწოლი (შ. ძიძ., 214; More…
(გურ., იმერ.) უფსკრული, ქვესკნელი (ი.ჭყონ.; ა. ღლ.). See also: წკვარამი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) ჭრელფრთებიანი პატარა ფრინველი (ე. ნინ.,II, თ. კიკვ.; ს. ჟღ.; საბა; ნ. ჩუბ.; დ. ჩუბ.; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(გურ.) გადატ. პატარა ტანის, მოქნილი მიმოხვრის კაცი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) უზრდელად,უშნოდ წაქცევა, თანაც წაქცევა ისე, რომ ფეხები ზევით აიწიოს (გ. შარაშ.; ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
to main page 
top of page