(ქიზიყ.) ტიტველი ბარკალი გავიანად, ბარკლის რბილი ნაწილი. (ს. მენთეშ.). See also: ტლაკვი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) ურიგოდ ზელა; მ ო ტ ლ ე ზ ნ ი ლ -ი ცუდად მოზელილი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ., ლეჩხ.) ლოკვა. (ი. ჭყონ., მ. ჩიქ.). See also: ტლაკვა ◊ (ლეჩხ.) ტალახში დაცემა (მ. ჩიქ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ქართლ.) უტოტო, სწორი მაღალი ხე. გადატ. ტ ლ უ ბ ი ჭ-ი მარტოხელა, ობლად გაზრდილი ბიჭი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). შდრ. ნ. ჩუბ., დ.ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
(ქართლ.) ფინთი, სულელი (კირიონი). ◊ (იმერ.) დიდი, მოსული, ფიზიკურად ძლიერი (პ. ჯაჯან., IX, 263.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
to main page 
top of page