(მთიულ.) ძროხა, რომელიც ადრე (ორ წლამდე) იხარებს და მოიგებს (ლ კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) უმარილი, პირსაცხებელი ქალთა. ამზადებენ ვერცხლის წყლისა და გოგირდის სიმჟავის შეერთებით (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(გურ.) რაც არ მატულობს, არ იზრდება. (გ. შარაშ.). ="რას შობა შენი უ მ ა ტ ი ს ა ი ხფოი?" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ქიზიყ., ქსნის ხეობ.) გაურეცხელი, ახალთახალი (ს. მენთეშ.); უხმარი, სრულიად ახალი რამ (ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(მოხ.) სხვა დროს (ო. ქაჯ.). ="უ მ უ ს ო დ სულ აქაა და ეხლა სადღა წავიდაო" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ხევსურ.) სახლი, სადაც ჯერ არავის უცხოვრია. შდრ. : ნამყოფლავი (ა. ჭინჭარ., 289). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page