უა უბ უგ უდ უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჴ
უნა უნდ უნე უნვ უნი უნო უნშ უნჩ უნძ უნჭ უნჯ
selected terms: 29 page 1 of 2
უნა
(მთიულ., ქიზიყ., ქართლ., ჯავახ., იმერ., რაჭ.) უნდა (დიალექტ., 569; 609; 642; 649; 672; 689). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
უნა, უნიკა
(რაჭ.) კნინ. სუფიქსები; გოგუნა, თოხუნა, კეტუნა, ერთუნა . . ბიჭუნიკა (დიალექტ., 689). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
უნაგირა
(ხევსურ.) ნაქარგის (ნაქსოვის) სახეა ერთგვარი (ს. მაკალ.; ა. ჭინჭარ., 262). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
უნაირო
(იმერ.) უნირო, უმსგავსო, უშნო (დიალექტ., 672; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
უნანდაურო
(ფშ.) ვისაც სასურველი თანატოლი, წაწალი არა ჰყავს(ი. ქეშიკ.). ="ფშავეთში უ ნ ა ნ დ ა უ რ ო დ, მგონია, ხელქვაც არ იყო" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
უნას-ი
(რაჭ., ზ. იმერ.) გველი (შ. ძიძ., 214; ქ. ძოწ.; ქეგლ). ◊ (ხევსურ.) პირუტყვის სალანძღავი სიტყვაა (ა. ჭინჭარ., 233). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
უნაურ-ი
(ლეჩხ.) ეშმაკი, მაცდური (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
უნაფქვოთ
(ქიზიყ.) უფქვილოდ (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
უნაფქობა
(ქართლ.) უფქვილობა, წისქვილის დატვირთვისა თუ უწყლობის გამო საფქვავის დაუფქველობის მიზეზით ფქვილის გაჭირვება (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
უნაქსო
(ქიზიყ.) უბარაქო (ს. მენთეშ.). ="რა უ ნ ა ქ ს ო ა ჩვენებიანთ მოსე, ერთ დღეჲ რო აქ, მეორე დღეჲ აღარ აქ". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
უნაქფო
(ქართლ.) უფქვილო (პ. გაჩეჩ.). See also: უნაფქობა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
უნაყრო
(მთიულ.) უსაუზმო, უზმი (დიალექტ., 569; ლ. კაიშ., ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
უნაწილო
(მთიულ.) See also: უნაყრო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
უნახველა
(გურ.) ქვეწარმავალია ერთგვარი (შ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
უნაჯიშო
(ქართლ.) უჯიშო, უგვანო, ცუდი შთამომავლობისა (გ. შარბერ., 97). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
უნდ-ი
(მესხ.) ლაქაში, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
უნდავ-ი
(ფშ.) ვისაც არ უყვარს; ვინც არ გიყვარს, არ მოგწონს, არ გინდა (ვაჟა, I, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974
უნდარის
(ფშ.) უნდა (დიალექტ., 594). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
უნდილ-ი
(ქიზიყ.) გამოუწვავი ჭურჭელი; გადატ. უფხო, მოუხერხებელი ადამიანი (ს. მენთეშ.; დიალექტ., 609). ◊ (ქიზიყ.) უმწიფარი, შემოუსვლელი საზამთრო, ნესვი, გოგრა და მისთ. (ს. მენთეშ.). More…
უნდომ-ი
(გურ.) ცოტათი სნეული (ი. ჭყონ.); ავადმყოფი, სნეული (ა. ღლ., გურ., ს. ჟღ.). ="უნდომების გადამკიდეს დამაყოვნა შვამარხვამდის" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9