ქა ქბ ქე ქვ ქი ქლ ქმ ქო ქრ ქს ქუ ქფ ქშ ქც
ქა- ქაბ ქად ქავ ქაზ ქათ ქაი ქალ ქამ ქან ქაო ქარ ქას ქაფ ქაქ ქაღ ქაშ ქაჩ ქაც ქაჭ ქახ ქაჯ
selected terms: 13 page 1 of 1
ქამ-ი
(იმერ.) ნამი, სისველე; დ ა ქ ა მ უ ლ-ი დანამული, ნესტიანი, სველივით (გ. შარაშ.). ოდნავ სისველე; დ ა ქ ა მ ვ ა დასველება ოდნავ (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ქამა
(იმერ.) ქამა ს ო კ ო; არ ვიცი, როგორია (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქამალაღო
(ფშ.) მათარა, წყლის სასმელი, ირმის ფეხისაგან განაძრობი ტყავი (თ. რაზიკ., "ივერია", № 140, 1900; ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ქამან-ი
(ქიზიყ.) მჭედლისა და დურგლის იარაღი; ბურღის დასატრიალებელი მშვილდია (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქამაქინ-ი
(რაჭ.) გამკრავი ქარი ("კომუნისტი", № 294, 1967). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქამბალ-ი
(თუშ.) ქალამანი (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქამბოხ-ი
(რაჭ.) დადუღებული ტკბილი დამაჭრებამდე (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქამენია
(გურ.) See also: კამანია, ქაღლიქინძა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქამიან-ი
(გურ.) მოსველო; დ ა ქ ა მ ვ ა დასველებასავით (. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქამინია/ე,-ი
(გურ.) See also: ქამენია =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქამუშ-ი
(ლეჩხ.) სწრაფი და დახარბებული ჭამისას გამოცემული ხმა (მ. ალავ., 1). ="რას ქ ა მ უ შ ო ბ ღორივით". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ქამფოლარ-ი
(ზ. იმერ.) ავი, ბოროტი (ქ. ძოწ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქამფურ-ი
(ზ. აჭარ.) სადურგლო იარაღია; ფიცრის კიდეების საჭვრეთელი - იატაკის ან კედლის ამოყვანის დროს ფიცრები რომ ერთმანეთში მტკიცედ ჩაისვას (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9