(გურ.) ზაფხულის დიდი სიცხე, პაპანაქება (ა. ღლ.). See also: ქერეთო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ფშ.) სტვირის მთავარი ნაწილი რქისა, რომელიც ოდნავ მოკაკულია და ბოლოსაკენ მსხვილდება (ვაჟა, I, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(გურ.) თავისუფლად, მჩატედ. (გ. შარაშ.). ="მაგი ლობიე თუ ქ ა რ ა ფ ა თ არ იქნა, ისე კი არ მეიხარჩება". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
(ქართლ.) ჭკუამსუბუქი კაცი (თ. რაზიკ. "ივერია", № 168, 1900; ი. ჭყონ.); ქარაფშუტა, მსუბუქი ჭკუის ადამიანი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. More…
(გურ.) ხარის ან კამეჩის რქა, რომელშიაც ურმის ბორბლის საპონს ან კუპრს ინახავენ (ს. ჟღ.). ◊ (ზ. აჭარ.) ჭიპონის (გუდასტვირი) სარეზონანსო ნაწილი, შეიძლება იყოს რქისა ან ხისა (შ. More…
(იმერ., გურ.) ეზოსთან შემოღობილი ადგილი, ღამით საქონლის დასამწყვდევად (ი. ჭყონ.). See also: ქალტა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
(იმერ.) ბრტყელი ჩხირი, რომლითაც გოზავენ ჭუჭრუტანებს (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ინგილ., თიან., ქართლ.) სიტყვა (დიალექტ., 623); ა ვ-ი ქ ა რ თ უ ლ-ი ცუდი სიტყვა (დიალექტ., 600); სიტყვა; თქმა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). ="შენითანა ქ ა რ თ უ ლ ს ა ჩვენ სოფელში More…
to main page 
top of page