ქა ქბ ქე ქვ ქი ქლ ქმ ქო ქრ ქს ქუ ქფ ქშ ქც
ქე ქედ ქეე ქევ ქეზ ქეთ ქელ ქემ ქენ ქერ ქეს ქეტ ქეფ ქექ ქეშ ქეჩ ქეც
selected terms: 10 page 1 of 1
ქეჩ-ი
(ფშ., მთიულ., გუდამაყ., ინგილ., თუშ.) (keçi 'თხა') ცხვრის ფარის წინამძღოლი ვაცი, ბოტი (ი. ჭყონ.; ე. ვირსალ.; ლ. კაიშ.), თხა (გ. იმნ.). See also: გაქეჩვა =ქართულ კილო-თქმათა More…
ქეჩა
(ქიზიყ.) (keçe) მაზარის ჩამონაჭრებისაგან დაწნული საფენი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქეჩაქულა-ი, ქეჩაქულა-ჲ
(გურ.) ოთახში სახმარი უყელო შალის წინდა (გ. შარაშ.). ◊ (ზ. აჭარ.) ძველი, ნახმარი ქუდი (შ. ნიჟარ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ქეჩეჩ-ი
(ქიზიყ., თუშ.) ფუჩეჩი (დიალექტ., 610; პ. ხუბ.). See also: ფოჩოჩი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქეჩეჩო
(გურ.) ცხენის ფეხის ის ადგილი, სადაც ბორკილს აბამენ (ა. ღლ.). ◊ (ლეჩხ.) ტაროს წვერი (მ. ჩიქ.). ◊ (რაჭ.) კატარი 4 ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ქეჩვ-ი
(ქიზიყ.) See also: გაქეჩვა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქეჩო
(მთიულ., გურ.) თავის უკანა ნაწილი კისრის ზემოთ (დიალექტ., 569); ამოზეული კისერი (საბა); ამოზეული ჯაგრიანი ქედი ტახთა, დათუთა, აფთართა და მისთანათა (ნ. ჩუბ.; დ. ჩუბ.). =ქართულ More…
ქეჩოიან-ი
(ქართლ.) ძველი, დაბერებული უხსენებელი (გ. შატბერ., 101). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქეჩხო
(გურ.) უბრალო ტყავის პარკი, ჩანთა ზურგზე მოსაკიდი ან მხარზე გადასაკიდი, რომელშიც საგზალს ინახავენ. ქურქი, ტყავი, პარკი ტყავისა, რომელშიც საჭმელს დებენ და ზურგზე იკიდებენ (ს. ჟღ.); პატარა More…
ქეჩხუე
(გურ.) შერქმეული გვარი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9