ქა ქბ ქე ქვ ქი ქლ ქმ ქო ქრ ქს ქუ ქფ ქშ ქც
ქი ქია ქიბ ქიზ ქით ქილ ქიმ ქინ ქიო ქირ ქის ქიტ ქიფ ქიქ ქიშ ქიჩ ქიც ქიხ
selected terms: 10 page 1 of 1
ქილ-ი
(იმერ., ლეჩხ.) დიდი კბილი, ეშვი (ვ. ბერ.; მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქილა
(გურ.) (არაბ.-თურქ. kile) 1. ერთი ფუთი, 40 გირვანქა, წონის ერთეულია; 2. ტკეჩით დაწნული კალათი საწყაოთ, რომელიც ერთ ფუთს იტევს (ა. ღლ.); წონის ერთეული, ერთი ფუთია (პ. ჯაჯან.). See also: More…
ქილახვარ-ი
(ლეჩხ.) ცხენის ბაგა (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქილვა
(გურ.) თმის გლეჯა ხელით (გ. შარაშ.). ="ისე მტკიოდა კპილი, რომ სიმწრით სუნთლა გ ე ვ ი ქ ი ლ ე თმაი". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
ქილვაობა
(მესხ.) მსუბუქად გალაპარაკება, გაპასუხება გასართობად (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქილიკ-ი
(აჭარ.) პროდუქტების (მარცვლის, რძის, ყველის . . .) შესანახი ხის ჭურჭელი, ქილა (შ. ნიჟარ.). ◊ (თუშ., გუდამაყრ.) სხვისი დამძრახავი (პ. ხუბ.); ხუმარა, ოხუნჯი (დიალექტ., 574; შდრ. : More…
ქილისა
(აჭარ.) (kilise) ეკლესია (პ. ჯაჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქილიქ-ი
(იმერ.) See also: ქილუქი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქილიშ-ი
(გურ., იმერ.) (kiriş) გრძელი ხე, რომელზედაც სახლის იატაკია დაგებული (ვ. ბერ.). See also: თილიში, ქირიში =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ქილუქ-ი, ქილიქ-ი
(იმერ.) ფიცრების ნასკვი სახლის კუთხისა. შდრ. : ღოჯე (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9