(ქიზიყ.) საცოდავი, შესაბრალისი ადამიანი თავსდატეხილი უბედურების გამო (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) ხბო ბავშვის ენაზე (ვ. ბერ.); ქოჩი, ქოჩიჩაი, ხბო (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ., ქიზიყ.) ქ ო ქ ო ლ ი ს მ ი ყ რ ა, ორივე გაშლილი ხელის დაქნევა, თითქოს ჩაქოლვას უპირებსო (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); ორივე გაშლილი ხელით ისეთი ჟესტის გაკეთება მოპირდაპირისაკენ, More…
(იმერ.) ძალიან პატარა, ცუდად აგებული სახლი (პ. ჯაჯან., X ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ხევსურ.) სადიაცო კაბების გასაწყობი ქსოვილის ნაჭრები სხვადასხვა ფერისა, კაბას აკერებენ ბოლოზე (ა. ჭინჭარ., 266); ქსოვილის ვიწრო ნაჭერი. სხვადასხვა (სამი ან ხუთი) ფერის ქოქომოს მიაკერებენ More…
to main page 
top of page