ღა ღბ ღე ღვ ღი ღლ ღმ ღნ ღო ღრ ღუ ღძ ღწ ღჭ ღჯ ღჰ
ღებ ღელ ღენ ღეო ღეპ ღერ ღეტ ღეღ ღეჭ ღეჯ
selected terms: 44 page 1 of 3
ღება/ე,-ჲ, იღება/ე,-ჲ,
(იმერ.) უღელზე მიმაგრებული ჯოხი, რომელიც უკავია ფარცხზე მჯდომს ფარცხვის დროს (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღებილა
(მთიულ.) წითელი ძროხის სახელი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღელატუა
(ფშ.) მწერია ერთგვარი, ხის მატლი (ი. ქეშიკ.; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღელაღუნტა
(ზ. იმერ., რაჭ.) ოროვანდი, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღელდო
(რაჭ.) ტაფობი, მთებს შუა ჩავარდნილი ადგილი (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღელე
(ფშ., თუშ., მთიულ.) უღელტეხილი, გასავალი ყელი მთაში (ვაჟა, I, 1946, ა. შან.); უღელტეხილი გადასასვლელი მთაზე (თ. უთურგ.): ვაკე მამული (ს. მაკალ., მთიულ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
ღელეობა
(ფშ.) დღესასწაულია რელიგიური, იმართება ზაფხულობით უკანა ფშავში, თამარ-ღელედ წოდებულ ადგილას (ვაჟა, I, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ღელეღურდა-ი
(გურ.) გაუვალი ხევი, კლდე, ღრუ, უფსკრული (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღელო
(ფშ.) გაშლილი ხეობა, ხეობის გავაკება (ი. ქეშიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღენდერ-ი
(ქართლ.) დიდი მუცელი, - ღიპი (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღენდერა
(ქიზიყ.) მოსულელო, უზგო-უკვლოდ მოსიარულე (ს. მენთეშ.). ◊ (ქართლ.) ღიპიანი (ქეგლ). ღენდერი ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
ღენკვა
(აჭარ.) მატყლის წეწვა ხელით (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღენძელა
(ქართლ.) ფესვებტკბილი მცენარეა და ჭამენ (კირიონი); ენძელა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღენჭეპო, ღენჭეფო
(გურ., იმერ., ლეჩხ.) ნიგვზის, კაკლის გარეთა კანი ან წენგო (ი. ჭყონ.); კაკლის, თხილის, ნუშის, აგრეთვე კვერცხის გარეთა მაგარი ქერქი (გ. შარაშ.; ს. ჟღ.; ა. ღლ.; მ. ჩიქ.). ◊ (გურ., More…
ღენჭეფო
(ლეჩხ.) See also: ღენჭეპო 2 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღენჭლა
(რაჭ.) See also: ღენჭო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღენჭო, ღენჭლა
(ქვ. იმერ.) კვერცხის, ნიგვზის ან სხვათა გარეკანი (პ. ჯაჯან., IX, 265). See also: ღენჭეპო 1 ◊ (რაჭ.) ღიჭა, მცენარეა (ა. მაყ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ღენჭოპო
(გურ.) See also: ღენჭეპო 1 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღენჯურე
(ლეჩხ.) ჭყინტი ტაროს გული (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღეო
(ზ. რაჭ.) ოცი კონა პურეულისა მომკილ ადგილზე დროებით დადგმული (მ. ალავ., 3). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9