(მთიულ.) მარხილის მიწაზე მოსრიალე ნაწილი, - ფეხი (ს. მაკალ.; ლ. კაიშ.; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ., ქიზიყ.) ღორის, კამეჩის ავადმყოფობა; ყელში უჩნდება და ისე კლავს (თ. რაზიკ., "ივერია", № 142, 1900; ი. ჭყონ.); ღორის ავადმყოფობაა ერთგვარი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); 1. More…
(კახ.) სარეველა მცენარეა, ვენახში იცის (ა. მარტ., გ. იმნ.; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(რაჭ.) წყლის პატარა არსება, ქვებზეა მიმაგრებული, ანკესზე წამოაცვამენ და მით თევზს იჭერენ (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
(ოკრიბ.) პატარა ჭრელი თევზია, მდ. წყალწითელაში ბუდობს (მ. ალავ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(იმერ.) გაველურებული მცენარე, მეორე წელს თავისით ამოსული ღომი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) ცუდად გაცეხვილი ღომის ხელმეორედ გაცეხვა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page