ღა ღბ ღე ღვ ღი ღლ ღმ ღნ ღო ღრ ღუ ღძ ღწ ღჭ ღჯ ღჰ
ღრა ღრე ღრი ღრნ ღრო ღრუ ღრღ ღრძ ღრჯ
selected terms: 49 page 1 of 3
ღრაბ-ი
(ოკრიბ.) ღრმადი, ჩაღრმავებული ადგილი (მ. ალავ.). See also: რაბო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღრად-ი
(ლეჩხ.) ჩაღრმავებული ადგილი (მ. ალავ., 1). See also: ღრაბი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღრადო
(ზ. იმერ.) See also: ღრატო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღრაკუნ-ი
(გურ.) მძიმე ავადმყოფობის შემდეგ გაჭირვებით სიარული (გ. შარაშ.). ="ძულაი დ ა ღ რ ა კ უ ნ ო ბ ს". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ღრამ-ი
(აჭარ., გურ.) ნაჭდევი (ქეგლ); ღარი, ღარაკი ფიცრის კიდეზე (შ. ნიჟარ.); დურგლის იარაღია (წითელმთა, ი. შილაკაძე). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
ღრანტელ-ი
(ქართლ.) ღრანტე, ღრე, ორღო-ჩოღრო დაბლობი (ა. ღლ., ქართლ., 288). ="მეცხვარეს ცხვარი ჰყავ ერთ ღ რ ა ნ ტ ე ლ შ ი ა". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ღრანჩო
(გურ.) პატარა ხევი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღრანცვა
(გურ., იმერ.) ღრეცა (ქეგლ). ◊ (ქიზიყ.) ღერღვა, მსხვილად დაფქვა (ს. მენთეშ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღრანჭ-ი
(იმერ.) See also: ღრაჭი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღრანჯვა
(იმერ.) ღრეკა; დ ა ღ რ ა ნ ჯ უ ლ-ი დაღრეკილი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღრანჯმოქცეულ-ი
(გურ.) ყბამოქცეული (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღრატე-ჲ
(თუშ.) ფლატე; უფსკრული (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღრატო
(ზ. იმერ.) ღრანტე (ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღრაშტ-ი
(ლეჩხ.) ყბა (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღრაჭ-ი
(იმერ.) ღრანჭი, ქვედა ყბა (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღრე
(ქართლ.) ფლატეებიანი და დახრამული ადგილი (დიალექტ., 643). ◊ (აჭარ.) მღვრიე, ამღვრეული, უსუფთაო, დაუწმენდავი (სითხე) (შ. ნიჟარ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ღრეჭო
(თუშ.) See also: ღერეჭო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღრიანკელ-ი
(გურ.) კლდოვანი, გადასაჩეხი ადგილი (ე. ნინ., II, თ. კიკვ.). ="ღ რ ი ა ნ კ ე ლ შ ი გვყრიან, კისერს გვტეხენ". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ღრიანცოფა
(ქართლ.) ლენცოფა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ღრიანჭ-ი
(გურ.) ცარიელი წისქვილის ქვების ხმაურობა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9