(რაჭ.) ბუჩქია, კლდეებზე ხარობს, ზამთარ-ზაფხულ შემოსილია ფოთლით, შავი ნაყოფი იცის, წამლად ხმარობენ (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ქიზიყ.) კაშკაშა წითელი ფერის გამოცემა (ს. მენთეშ.). ="წითლად უ ღ უ დ ღ უ დ ე ბ ს ლოყები". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ქიზიყ.) 1. ტირილი. 2. წ ი თ ლ ა დ ღ უ ი ს ანათებს, წითელ ფერს გამოსცემს (ს. მენთეშ.). ="მთელი დღე ზის და ღ უ ი ს".; "ყურძენი დამწიფებულა, დახე, როგორ წითლად რ უ ი ს". More…
(ხევსურ., ინგილ., ფშ.) ნამგალი (ა. ჭინჭარ., 224); წვრილ-კბილა ნამგალი (მ. ჯან.); პატარა ნამგალი (ი. ქეშიკ.). See also: ღუილა ◊ (ქიზიყ.) ოჯახის ყველა მამაკაცი წევრისათვის More…
(ფშ.) ღ უ ნ თ ს ა რ ა გ დ ე ბ ს ხმას, კრინტს არ იღებს (ქეგლ); ცხარე ცრემლი (ვაჟა, III, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ლეჩხ.) მოდუნებული, უხალისო, მაგრამ ცბიერი კაცი (მ. ალავ., 2). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page