ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჴ ჸ
ყა ყბ ყდ ყე ყვ ყი ყლ ყმ ყნ ყო ყრ ყუ ყჲ
ყაბ ყად ყავ ყაზ ყათ ყაი ყალ ყამ ყან ყაპ ყაჟ ყარ ყას ყატ ყაუ ყაფ ყაღ ყაყ ყაშ ყაჩ ყაძ ყაწ ყაჭ ყაჯ ყაჲ
selected terms: 27
 1 2 Next >>
 page 1 of 2
ყარაბანდულა
(ქიზიყ.) See also: ყარამანდულა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყარამანდულა
(ქიზიყ., იმერ.) (karamadola) საახალუხე წმინდა მატყლის ქსოვილი, შავია, ბზინავს (ს. მენთეშ.; ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ყარანა
(ლეჩხ.) ნაცრისფერი ჩიტია, ტყეში ცხოვრობს, ანწლსა და ყურძენს ჭამს (მ. ალავ., 2); შდრ. : საბა, დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ყარანა-ი
(გურ.) ძველი ადგილობრივი ხალხური სიმღერაა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყარანდუცა
(მოხ.) სასუქა, მცენარეა (ა. მაყ.). See also: ძაბრა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყარანჩ-ი
(გურ.) სახაზარო იარაღი, ლანჩის კიდეების საჭრელი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყარაო
(გურ.) (karava) ტყემალი საზამთროდ შემზადებული; სანელებელი ტყემლისა, შავი ფერისაა (ა. ღლ.); საზამთროდ მოდუღებული ტყემალი (წითელმთა, ი. შილაკაძე). ◊ (თუშ., კახ.) (karavat) ცხვრის More…
ყარაო ეცემა
(მთიულ.) მშიერი მიაძღება საჭმელს და ის მას ავნებს (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყარაფილა
(ზ. აჭარ.) ვაშლის ჯიშია ერთგვარი (შ. ნიჟარ.). ◊ (მესხ.) (ბერძნულიდან karanfil) ურცი, მცენარეა (ა. მაყ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
ყარაღათ-ი
(ქართლ.) See also: კარაღათი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყარაჯაღ-ი
(ქიზიყ.) ნალბანდის იარაღია (ს.მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყარდიმელა
(რაჭ.) ბალახეული მცენარეა, ბუერა (შ. ძიძ., 215). See also: დილმა, დიმელა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყართოფ-ი
(აჭარ.) კარტოფილი (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყარტ-ი
(ფშ., ხევსურ., მოხ., თუშ., მთიულ., გუდამაყრ.) ჭვავის ნამჯა (თ. რაზიკ., "ივერია", № ნ150, 1900; ი. ჭყონ.); სვილის (ჭვავის) ჩალის სახურავი; თამბაქოს ღერო (დიალექტ., 595), More…
ყარტა-ყურტა
(ფშ.) ცუდი, უხეირო, უვარგისი, ნაყარ-ნუყარი (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყარტიმყრალა
(მოხ.) აბზინდა, მცენარეა (ა.მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყარტლ-ი
(იმერ.) ყალივნის ტარში დამდგარი თამბაქოს ბოლის ჭუჭყი (ქეგლ). See also: გუბის ყაპყი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყარტლიან-ი
(ფშ., ინგილ.) ჭუჭყიანი (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.; მ. ჯან). See also: ყარტლი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყარღო
(ფშ.) წვრილი სამარწყვე, ხოკერის ხის ქერქისა (თ. რაზიკ., "ივერია", № 150, 1900; ი. ჭყონ.) ◊ (კახ.) ლერწამი, მცენარეა (ა. მაყ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
ყარყალი
(გურ.) See also: ყანყალი 1 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
1 2 Next >>
 ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9