(გურ.) რაიმე საგნის გაწვრილებული ადგილი (წითელმთა, ი. შილაკაძე). ="ამ ძაბრს ნამეტანი მწრილი ყ ი ნ ტ ი აქ". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
(გურ.) ქათამი, რომელსაც ყელზე ბუმბული არ აქვს (ი. მეგრ., 191); ყელწაწვრილებული, გრძელკისრიანი კაცი (წითელმთა, ი შილაკაძე). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(ფშ.) მცენარეა, ყინტორას ან ხიფხოლას ღეპები (ი. ჭყონ.; ა. მაყ.). See also: ყინტორა, ხიფხოლა, ლახჭიმა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(იმერ.) წაგრძელება; კ ი ს ე რ წ ა ყ ი ნ წ ი ლ ე ბ უ ლ-ი წვრილ და გრძელ კისრიანი (ვ. ბერ.). See also: ყინჩვა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
to main page 
top of page