ყა ყბ ყდ ყე ყვ ყი ყლ ყმ ყნ ყო ყრ ყუ ყჲ
ყუ- ყუა ყუბ ყუდ ყუე ყუვ ყუთ ყუი ყულ ყუმ ყუნ ყუპ ყუჟ ყურ ყუტ ყუყ ყუჩ ყუწ ყუჭ ყუჯ
selected terms: 130 page 1 of 7
ყუ-ი
(აჭარ.) (kuyu) წყალი, ჭა (პ. ჯაჯან.; ი. მეგრ.; შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუა
(ქართლ.) გამომცხვარი პურის სქელი მხარე (ე. ბაბუნ., 276). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუათ-ი
(ქართლ., ლეჩხ., ფშ.) (თურქ..-არაბ. kuvvet) ძალა, სიმაგრე (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ); ჭკუა, გონება (მ. ჩიქ.); ძალღონე, ბარაქა (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. More…
ყუაჭიჭა-ი
(გურ.) ბაყაყი (ს. ჟღ.). See also: ღვაჭიჭა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუაჸ-ი
(თუშ.) ცალი ხელით გაკეთებული მოგრძო გუნდა ქუმლისა (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუბარ-ი
(გურ., იმერ., ოკრიბ.) პატარა ქვევრი (ს. ჟღ.); საზოგადოდ პატარა ქვევრი, 2-6 ფუთის ტევადობისა (პ. ჯაჯან., X, მ. ალავ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ყუდარ-ი
(აჭარ.) მყუდრო, ჩრდილი ადგილი, სადაც წვიმა არ ჩამოდის; შ ე ყ უ დ რ ე ბ უ ლ-ი წვიმას შეფარებული (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ყუდელა-ჲ
(მოხ.) მოხეტიალე (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუდიერა
(ფშ.) ადამიანი, რომელიც სულ დგას და ელოდება ("კომუნისტი", № 294, 1967). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუდილ-ი
(ფშ.) ამართულად ყოფნა, - დგომა (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუდრათ
(მესხ.) See also: ყადრაყუდრათ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუდრება, შეყუდრება, გადაყუდრება
(გურ.) წვიმის დროს თავის შეფარება (გ. შარაშ.). ="რომ იგლიჯინე იმ ყიამეთში, ვერ შ ე ი ყ უ დ რ ე სამე?". See also: ყიამეთი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ყუდულის ღობე
(ზ. იმერ.) See also: რაფები =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუერბეულობა
(მოხ.) შობის წინა ღამე; ამ დროს აცხობენ პურის კვერს - ყუერბეულს (დიალექტ., 564). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუვათ-ი
(მოხ.) ყუათი, სინოყივრე, ძალა (ო. ქაჯ.). See also: ყუათი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუვილ-ი
(ფშ.) See also: ყუილი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუთურ-ი
(კახ.. მოხ., თუშ.) ცხვრის ავადმყოფობაა, ქეცი (ლ. ლეონ.; ს. მაკალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუთურმაჯა
(ქიზიყ., თუშ.) ყურთმაჯი, ქართული კაბის ნაწილი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუიკა
(ხევსურ.) რძის სადღვებელი, ვიწრო კასრია. ქისტ. ყუჲქ (ა. ჭინჭარ., 269). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყუილ-ი
(ქიზიყ.) ტურათა და ძაღლთა ღამით ხმაგაბმივ ყმუილი. გადატ. ძვლების ტკივილზე იტყვიან (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9