ყა ყბ ყდ ყე ყვ ყი ყლ ყმ ყნ ყო ყრ ყუ ყჲ
ყუ- ყუა ყუბ ყუდ ყუე ყუვ ყუთ ყუი ყულ ყუმ ყუნ ყუპ ყუჟ ყურ ყუტ ყუყ ყუჩ ყუწ ყუჭ ყუჯ
selected terms: 62 page 1 of 4
ყურა
(იმერ., გურ.) კლდის დუმა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურაბალახ-ი
(ჯავახ.) საყურე, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურახეულ-ი
(თუშ.) ღვთისათვის შესაწირავი საქონელი; ადრევე აუხევენ ხოლმე ყურს შეწირვის ნიშნად (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურბალიშა/ე,-ჲ
(იმერ.) პატარა, ყურთბალიში (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურბან-ი
(გურ., ქვ. იმერ.) (არაბ.-თურქ. kurban, ზვარაკი, სამსხვერპლო ცხვარი.) ყრუ, უბირი, გაუნათლებელი (ა. ღლ.; მ. ალავ., 3) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ყურბანა
(ქიზიყ.) ბურბუშელა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურბაჲტა
(ქიზიყ.) ყრუსავით, მოყრუო (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურბელა
(ინგილ., ზ. აჭარ., მესხ.) ბოსტანა (მ. ჯან.);მწერია ერთგვარი, ადამიანს ყურში უძვრება, ძნელად გამოდის და მწვავე ტკივილს იწვევს (შ. ნიჟარ.); ყურთმძრომელი შავი, გრძელი ჭიაა (ი. მაისურ.). შდრ. : More…
ყურდგელ-ი
(გურ.) კურდღელი (დიალექტ., 667). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურეაჸ-ი
(თუშ.) კუთხე; კნ. ყურწიაჸი (თ. უთურგ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურებ-ი
(ზ. იმერ.) ჩონგურის მოსართავი რიკები (ბ. წერეთ.). ◊ (იმერ.) შუაცეცხლის სანთები ადგილი (ვ. ბერ.). ყვერბი ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ყურება
(ხევსურ.) მოვლა-პატრონობა; არ ა ყ უ რ ე ბ ი ე ბ ე ნ არ მოავლებინებენ (დიალექტ., 558). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურების დალურსვა
(გურ.) იდიომი, უსიამოვნო დროს გაჯავრებით გაჩუმებით (გ შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურემარე
(ფშ.) ყურეები, ყურე-კუნჭული (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურვა
(იმერ.) წყალში ჩაყურყუმელავება, ჩაძირვა, ყინთვა (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურთუზ-ი
(ქსნის ხეობ.) ცხვრის ავადმყოფობაა ერთგვარი (ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურიადობა
(გუდამაყრ.) ყ უ რ ი ა დ ო ბ ს უყურებს, უთვალთვალებს, ყურდღებას აქცევს (დიალექტ., 575). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურიანა
(ლეჩხ.) ბათმნის ნახევარი, წონის ერთეულია, ჭურჭელი (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურიანე
(ლეჩხ.) See also: ყურიანა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ყურის სერ-ი
(ქიზიყ.) საქონლის (ძროხისა და ცხვრის) ყურზე დადებული ნიშანი - დანით გაჭრილი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9