შა შე შვ შთ ში შკ შლ შმ შო შპ შრ შტ შუ შქ შჭ შხ
შაა შაბ შაგ შად შავ შაზ შათ შაი შაკ შალ შამ შან შაპ შაჟ შარ შას შატ შაუ შაფ შაქ შაღ შაყ შაშ შაც შაძ შაწ შახ შაჴ შაჸ
selected terms: 17 page 1 of 1
შალა
(ინგილ.) ერთი წამოკიდებული, ერთი ზურგი შეშა (დიალექტ., 625). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალა-გელად
(ფშ.) უთავბოლოდ, ზოგი-აქ, ზოგი-იქ (ა. ჭინჭარ., ფშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალან-ი
(ხევსურ., ფშ.) სათიბი ბალახია (ა. შან.; ა. ჭინჭარ., 225; ა. მაყ.). See also: შალდაყი, შალარი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალარ-ი
(ფშ., ხევსურ.) ლაშქარა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალაფ-ი
(ხევსურ., ფშ., თუშ.) ბალახია (ვაჟა, I, ა. შან.).; მდელოს წივანა (ა. მაყ.). ◊ (ხევსურ., თუშ., მთიულ.) ხის დასამუშავებელი იარაღია (ა. ჭინჭარ., 278); ბურღი (თ. უთურგ.); ხის საბურღი More…
შალაფა
(კახ., თუშ., მოხ.) ბალახია, იზრდება ნოტიო, ჭაობიან ადგილას. ამით სიმინდის ფუჩეჩს კონებად კრავენ (ა. მარტ., გ. იმნ., ა. მაყ.). See also: ლელი, შალაფი 1 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. More…
შალახო
(ქართლ.) სიმღერა, დაკვრა, თამაში (ა. ღლ., ქართლ., 288). ="დაჲკრეს მაშინ შ ა ლ ა ხ ო". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
შალბაშ-ი
(ქართლ.) საძოვრის გადასახადი, საბალახო (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალგ-ი
(კახ.) See also: შლეგა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალგაბალახ-ი
(კახ.) მინდვრის მდოგვი (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალდამ-ი
(გურ., ფშ.) მაღალი ბალახია, შამბი (ე. ნინ., I, . კიკვ., ი. ჭყონ.) See also: შანი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალდაყ-ი
(ფშ., მოხ., თუშ.) შამბი, მაღალი ბალახია (ვაჟა, I, ა. შან.; ა. ყაზბ., II, შ. ძიძ.; ო. ქაჯ.; თ. უთურგ .). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
შალდაყიან-ი
(ფშ.) მაღალი, გაუვალი ბალახით დაფარული ადგილი (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალთ-ი
(თუშ.) დიდი დანა (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალიფა
(ხევსურ.) გრეხილი (ს. მაკალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალყაჭ-ი
(ზ. იმერ.) შალისა და ყაჭის ნარევი ქსოვილი (ბ. წერეთ.). See also: შალი, ყაჭი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შალშავ-ი
(ფშ., ხევსურ.) მცენარეა მთისა (თ. რაზიკ., "ივერია", № 151, 1900). მოცვი (დიალექტ., 595). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9