(გურ.) შამბი, ბუჩქნარი, ეკალბარდით გავერანებული ეზო ან სახნავსათესი მიწა (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ფშ., მოხ.) ყელზე შებმული შენალოცი (ფული ან სხვა რამე) (ვაჟა, I, II, ა. შან.); შენალოცი რამ, უმთავრესად ყელზე შებმული (ა. ყაზბ., II, შ. ძიძ.). ◊ (ინგილ.) ფიწალი (მ. ჯან.). More…
(ქიზიყ.) ნელი, მძიმედ მოსაქმე, მუშაობაში თავს რომ ინახავს. საქონელზეც იტყვიან და ადამიანზეც (ს. მენთეშ.); თხელი, მეჩხერი (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(ფშ.) არანათესავი, რომელიც ამა თუ იმ ოჯახს შეაფარებს თავს საცხოვრებლად (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
(გურ.) ჯოხი, რომელსაც საპალნე ყავრს უკეთებენ თავებში და წირეხით კრავენ (ს. ჟღ.). See also: წირეხი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
to main page 
top of page