შა შე შვ შთ ში შკ შლ შმ შო შპ შრ შტ შუ შქ შჭ შხ
შაა შაბ შაგ შად შავ შაზ შათ შაი შაკ შალ შამ შან შაპ შაჟ შარ შას შატ შაუ შაფ შაქ შაღ შაყ შაშ შაც შაძ შაწ შახ შაჴ შაჸ
selected terms: 18 page 1 of 1
შარ-ი
(ქიზიყ.) მწკრივი ვაზისა, ხეხილისა, სწორედ გავლებული თხრილი ვაზის ჩასაყრელად და მისთ. (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
შარაბ-ი
(აჭარ.) (თურქ.-არაბ. şarap.) ღვინო (შ. ძიძ., ქრესტ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შარაგელა
(მთიულ., ქართლ.) აჩქარებული (ლ. კაიშ.); მეტიჩარა, თავნება (მ. მესხ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შარავ-ი
(მესხ.) ჩირქი, ბალღამი (შ. ძიძ., ქრესტ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შარამათ-ი
(ქართლ.) ჩხუბი, აყალმაყალი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შარამანდილა
(რაჭ.) შალამანდილი, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შარან-ი
(ქიზიყ.) შავი სისხლი (ს. მენთეშ.). See also: შამანი 2 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შარასწინ
(მთიულ.) შარშანწინ (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შარაფ-ი
(ლეჩხ.) ფიცრისა და მისთანთა გასაწვავი მავთული (მ. ალავ., 1). See also: შალაფი 2. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შარაშინ-ი
(გურ.) შალაშინი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შარახვეტია
(იმერ., გურ.) უსაქმოდ მოხეტიალე ქალი (ი. ჭყონ.); მიეთ-მოეთი, ამბის მიმტან-მომტანი; მაწანწალა ქალზე იტყვიან (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
შარვალე
(ლეჩხ., იმერ.) შორველა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შართხა-ბურთხა
(ფშ.) ქალი, რომელიც არას დასდევს კოხტაობას, თავის სილამაზეს და უბრალოდ იცვამს (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შარკლა
(ინგილ.) ფეხების აყირავება, წაქცევა (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შარმათ-ი
(თუშ.) ხარკი (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შარნა
(გურ., იმერ., ლეჩხ.) ნიშანი; ვაჟის მიერ საცოლისათვის მირთმეული საჩუქარი ნივთი (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შარტვა
(მოხ.) გამონასკვა (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
შარშ
(ხევსურ.) შარშან (ა. შან., 155). ="ამ ამბის მოგონებაზედ შ ა რ შ ჩვენს უშიშა შუღლიასძემ იმღერ თავის პირით ეს ლექსი". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9