(ფშ., თიან., აჭარ.) უცუნა, შხამიანი მცენარეა (ი. ჭყონ.); აბუტარაკი, ბალახია (ვაჟა, I , ა. შან.), ნაღველა, მცენარეა (ა. მაყ.); ერთგვარი ბალახია, ანწლისებური ფოთოლი აქვს, თეთრი ყვავილები იცის More…
(ლეჩხ.) აჩქარებით და უსიამოვნოდ (მ. ალავ., 2). ="დრო არ ხონდა, რო დარჩენილიყო, სადილი შ ხ ა მ ა შ ხ უ მ ა შეჭამა და წევიდა". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
(გურ.) ვაზის ულვაშია, რომლითაც იგი მიმაგრებულია ჭიგოს ან ხის ტოტზე (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(იმერ., გურ.) მეტად მწარე შხამიანი ბალახია (ი. ჭყონ.). See also: შხანკალა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) მოქნილი წნელი (გ. შარაშ.). See also: ჟღვერთი, შხვერთი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ლეჩხ., იმერ.) მდინარიდან მონაბერი ცივი ქარი; ხრამიდან მომავალი ქარი (მ. ჩიქ.); კლდოვანი ადგილი, სადაც მდინარე შხუილით გადმოდის და აქაფებულია, ჩანჩქერი. წყალვარდნილი (მ. ალავ., 2); მდინარის More…
(ქიზიყ.) ცხიმეულის დნობის დროს გამოცემული ხმა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქიზიყ.) შიშინი, ადურების წინ წყლის გამოცემული ხმა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page