(გურ.) ჩონგური, ოთხსიმიანი საკრავი (ე. ნინ., I, თ. კიკვ.; ა. ღლ., გურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) (სლავ.-თურქ. çete.) ადგილობრივ მცხოვრებთაგან შემდგარი მეომარი რაზმი აჭარაში (გ. შარაშ.). (შდრ. : четники). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
(ქართლ., ქიზიყ., ჯავახ.) ხვავის გაულეწავი თავთავები, განიავებისას ზემოთ ეყრება (ე. ბაბუნ., 275; ს. მენთეშ.); ხორბლის გალეწვის შემდეგ დარჩენილი ნალეწი, ნარჩენი (ი. მაისურ.); ხვავის ულეწავი More…
(გურ.) ჩემი ნათესაობა, გვარეულობა, შთამომავლობა (ა. ღლ.). See also: ჩემობა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page