(ლეჩხ.) თხელი ფიცარი, რომელზედაც ახალდაბადებულ ბავშვს დააკრავენ. ბავშვი ერთი კვირის შემდეგ აკვანში გადაყავთ (მ. ალავ., ოკრიბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(გურ.) ცხენის ტუჩები (ს. ჟღ.); ტუჩი, ბაგე; ჩ ი ჩ ვ ი რ ი ა ნ-ი სქელტუჩებიანი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974
(გურ.) უშნო, დიდი ბაგეკბილის ადამიანი (გ. შარაშ.). ◊ (გურ.) ჩიჩიე ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974
(ფშ., ხევსურ., მთიულ.) ხორცის ნაჭერი (ვაჟა, I, ა. შან.; ლ. კაიშ.). See also: ჩვიჩვილი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.