(ქიზიყ.) შილაფლავი, ჩილაფლავი, ცხვრის ხორცი და ბრიჯი ერთად მოხარშული და პილპილით შეზავებული (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(გურ.) ძველი ფეხსაცმლით სიარული; მიწაზე ფეხის თრევით სიარული (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქსნის ხეობ.) არყის ხის ქერქი, რომლისგანაც საღეჭავ კევს ხდიან. იხმარება ხველების წინააღმდეგ (ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(იმერ.) ენის მოჩლექა, ენის მოშლა, ბავშვივით ალაპარაკება (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(მთიულ.) ჩილიკაობის დროს სათამაშო გათლილი ხის პატარა ნაფოტი, ჩილიკა (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ხევსურ.) ნიავი, რომელიც ჟამიდან-ჟამზე შემოუბერავს ხოლმე და კალოზე გალეწილი მარცვალი ბზესა და ჭორღში გადააქვს (ა. ჭინჭარ., 205). See also: ჭორღი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…