ჩა ჩე ჩვ ჩი ჩკ ჩლ ჩმ ჩო ჩრ ჩუ ჩფ ჩქ ჩხ
ჩქა ჩქე ჩქვ ჩქი ჩქლ ჩქო ჩქრ ჩქუ
selected terms: 18 page 1 of 1
ჩქამ-ი
(ხევსურ., ფშ., თუშ., მთიულ., გუდამაყ.) ხმაურობა, ხმა (ა. შან.; ვაჟა, I, II, ა. შან.; თ. უთურგ.; დიალექტ., 558, 586; ე. ვირსალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ჩქაფ-ი
(ფშ.) წყლის ხმაურობა, როცა ქვას ჩააგდენ, ან გაივლი შიგ (ვაჟა, I, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩქერ-ი
(ქართლ.) წყავი, მცენარეა (ა. მაყ.). ◊ (ფშ.) მდინარე წყლის დაქანებული ადგილი (თ. რაზიკ., "ივერია", № 153, 1900; ი. ჭყონ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ჩქერა-ჲ
(თუშ.) ხმაური, მაგ., ქვიშისა (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩქერება-ჲ
(თუშ.) გამეტება; არ მ ე ჩ ქ ე რ ე ბ არ მემეტება (თ. უთურგ.)., =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩქერნალ-ი
(რაჭ.) ჩქერალი, ჩქერად მავალი, ჩქარა მსრბოლი წყალი (შ. ძიძ., 217). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩქვეფა
(ხევსურ.) წყალში ჩავარდნილი საგნის მიერ გამოცემული ხმა(ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩქვიფ-ი
(გურ., რაჭ.) ხის ამონაყარი (ქეგლ). See also: ჩქოლა, ახალნერგი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩქიფ-ი
(გურ., აჭარ.) ჩანგალი; დ ა ნ ა ჩ ქ ი ფ-ი დანა-ჩანგალი (ი. ჭყონ.; ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩქიფა
(ქიზიყ.) ბლაგვი, არამჭრელი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩქიფთე
(გურ.) წყვილი (გ. შარაშ.). ="გუურჭვია ჩ ქ ი ფ თ ე ფიშტოები ბელყაიშშ." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩქიფთე-ჩქიფთე
(გურ.) ხშირ-ხშირი, ჩქარ-ჩქარი, წყვილ-წყვილი (ა. ღლ., გურ.). ="ხუცესთან ჩ ქ ი ფ თ ე-ჩ ქ ი ფ თ ე თ დეიარებოდა." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. More…
ჩქლეთა
(მთიულ.) ჩქმეტა (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩქლერთვა
(ქიზიყ.) გლეჯა, ფლეთა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩქოლა
(გურ., ზ. აჭარ., იმერ.) ნორჩი მცენარე; ხშირად ამოსული ბუჩქები (ს. ჟღ.); ახლად აზრდილი მურყანი; ჩ ქ ო ლ ნ ა რ-ი ახალგაზრდა ნორჩი მურყნის ჭალა (ა. ღლ.); გადასარგავი ნორჩი მცენარე (შ. ნიჟარ.); More…
ჩქრო
(ფშ.) ჩქამი, ხმიანობა (ი. ქეშიკ.); შორიდან ვითომ ნაცნობი ხმის გაგონება (თ. რაზიკ., "ივერია", № 153, 1900; ი. ჭყონ.). ="ვითომ შენი ხმა მ ე ჩ ქ რ ო ვ ა, დანახვა More…
ჩქუთ-ი, ჩხუტ-ი
(ქიზიყ.) ხის ჭურჭლის გულის გამოსაღები იარაღია, მოხრილპირიანი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ჩქურთ-ი
(იმერ.) წრისებრი სატეხი ხის გულამოსაღებად, კოდის, გობისა და მისთ. საკეთებლად ("კომუნისტი", № 294, 1967). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9