ძა ძგ ძე ძვ ძი ძლ ძმ ძნ ძო ძრ ძუ ძღ
selected terms: 315 page 1 of 16
"ძელ-ი ლომისა"
(გურ.) ძველი ღიღინი, სიმღერაა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
-ძე
(აჭარ.) რძე; ძ ი თ რძით (დიალექტ., 661); ზე (ი. მეგრ.). ◊ (აჭარ.) თანდ.-ზე; წ ე ლ ძ ე წელზე (დიალექტ., 661). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ძაბ-ი
(ხევსურ., ფშ.) ნაგლეჯი ნაჭრისა, ე. ი. ძაფისა (ა. ჭინჭარ., 257); ძაფი (დიალექტ., 558). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძაბრა
(ქართლ.) სუსქა, მცენარეა (ა. მაყ.). ◊ (კახ.) აყირო (ქეგლ). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძაბრვა
(იმერ.) გადაკვრით სმა (ვ. ბერ.). ="კაი ძალი ვ ძ ა ბ რ ე ი ღვინო, ნუ გენაღვლება!" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძაბრიგანა
(მოხ.) "წუღის ჩასაცმელი". ირმის ან ჯიხვის ტყავის ბალნიანი და მოქნილი ნაჭერი, გამოყენებული წუღის ჩაცმისას, მაშველი ( ა. ყაზბ., I, შ. ძიძ. ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
ძაბუნ-ი
(გურ.) სუსტი, ჯაბანი, მშიშარა, გლახაკი ; დ ა ძ ა ბ უ ნ ე ბ უ ლ-ი დაგლახაკებული, დაავადებული (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ძაბუნ-ი მიწა
(გურ.) ცუდი, უნაყოფო მიწა (პ. ჯაჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძაბურებ-ი
(რაჭ.) საშინაო ფეხსაცმელი, ჩუსტისებურია. ჭვინტიანი ( "კომუნისტი", № 190, 1969 ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძაგა-ძუგ-ი
(მოხ.) დაგა-დუგი ( ა. ყაზბ., IV, შ. ძიძ. ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძაგარ-ი
(ხევსურ.) ფაფარი (ა. შან.); ძროხის კუდის ბალანი (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძაგარა-ი
(გურ.) ჯაგარი, მსხვილი თმა (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძაგვარა
(ლეჩხ.) კონებად შეკრული ჯაგარი (მ. ჩიქ.); ჯაგარი (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძაგვრა
(ფშ., ქიზიყ.) გაჭიმვა (ი. ჭყონ.); გაძაგვრა, ჭიმვა, გაწევა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძაგლაგ-ი
(მთიულ.) See also: ჩაკჩაკი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძაგლვა
(აჭარ.) ვისიმე აუგად ხსენება, ძაგება (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძაგუნ-ი
(მესხ., აჭარ.) დარტყმის ყრუ ხმა, ბრაგუნი (ი. მაისურ.); ტარტარი, ყბედობა, ლაქლაქი (შ. ნიჟარ.). ="ზემოთ ვინცხა ა ძ ა გ უ ნ ე მ დ ა." ◊ (გურ.) თავის ძაგუნი ქართულ More…
ძავრ-ი
(ქსნის ხეობ.) მსხვილად დაფქული პური და ფქვილი წყალში გახსნილი (ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძაკო-ჲ
(ჩ. თუშ.) ძაფია, რომელსაც ხინდეს აფარებენ, რომ არ გაწყდეს (კ. ჭრელ., 268). See also: ხინდე =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძაკრავება
(ქიზიყ.) ხლა, კვრა, ტაკება (ს. მენთეშ., დამ.). ="რაჲ ა ძ ა კ რ ა ვ ე ბ თ თავებ ერთმანეთ?" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9